Fandom:Kingsman
Pairring: Eggsy Unwin /Harry Hart/Merlin(It's complicated)
Replacement
ตลอดมาการทำงานภายใต้ชื่อของคิงส์แมนถือเป็นความลับ ไม่ว่าจะเป็นการทำภารกิจยิ่งใหญ่ขนาดไหน ช่วยชีวิตคนไว้ได้มากเท่าไหร่ ทุกเรื่องก็จะถูกปิดข่าวไว้ รวมไปถึงเรื่องของตัวตนของสายลับคิงส์แมนด้วย
รอดหรือตายไม่มีความหมายเท่าภารกิจสำเร็จหรือไม่
ไม่มีพิธีศพ จารึกที่หลุมฝัง หรือเหรียญตราใดๆบอกว่าคนๆนี้เสียสละเพื่อองค์กรไปเท่าไหร่
การตายของ แฮรี่ ฮาร์ท "กาลาฮัด" ก็เช่นกัน
คล้ายๆกับเรื่องพ่อของเอ็กซี่ ทุกอย่างเกี่ยวกับการตายถูกปิดเป็นความลับไม่ให้รู้เห็น
แม้เขาจะได้เห็นมันด้วยตาของตัวเอง
ต่างกันเพียงที่ว่า แฮรี่ไม่มีครอบครัวข้างหลังที่จะโศกเศร้าเมื่อเขาจากไป
ไม่รวมตัวเอ็กซี่เองและคนใกล้ชิดที่คงได้รู้เห็นวาระสุดท้ายของกาลาฮัดไปพร้อมๆกับเขา
เมอร์ลินคืออีกคนที่น่าจะเข้าใจการสูญเสียคนสำคัญไปเท่าๆกับเอ็กซี่
หรืออาจมากกว่า
วันนี้เอ็กซี่ไปที่บ้านเก่าของตัวเองมา บอกกล่าวข่าวดีให้กับแม่ที่ดูจะดีใจกับงานใหม่และหน้าตาท่าทางที่ดูดีขึ้นของลูกชาย
สูทเนี้ยบกริบดูดีแต่ความรู้สึกข้างในยังแหลกร้าวไม่มีดี
เด็กหนุ่มเดินทางกลับแมนชั่นเดิมที่แฮรี่เคยใช้ จริงอยู่ที่ด้วยงาน คิงส์แมนจัดบ้านพักให้เขาและแม่ไปอยู่ไว้แต่เอ็กซี่สะดวกใจจะพักที่นี่มากกว่า
เพราะบ้านที่กลิ่นอายของแฮรี่ยังไม่หายไป ยังเหมือนเขาไม่ได้จากไปไหน
....ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวที่คิดแบบนั้น
โค้ดเนมเมอร์ลินกลับจากงานยาวนานที่ศูนย์บัญชากรมาที่นี่เหมือนกัน
เอ็กซี่เอ่ยทักจากโซฟาที่ตนนั่งจิบสก็อตรสเลิศอยู่ด้วยมาดราวเป็นห้องของตัวเอง
ชายสูงวัยกว่ามุ่นคิ้ว หากหน้าไร้อารมณ์มีแววหม่นเมื่อมองสบตาเด็กหนุ่มที่กำลังจะเข้ามาทดแทนตำแหน่งกาลาฮัด
ทั้งบุคลิกทรงผม สัมผัสของเสื้อผ้า แม้กระทั่งกลิ่นโคโลญจ์ก็ย้ำเตือนให้เมอร์ลินคิดถึงคนที่จากไปขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
แค่ตอนทีเอ็กซี่สวมใส่สูทชุดแรกที่แฮรี่ตัดไว้"อย่างเป็นพิเศษ"ในครั้งแรกนั้นเขาก็รู้ว่าทั้งสองคนช่างคล้ายกันเหลือเกิน
"นายทิ้งงานไว้ให้ฉันสะสางเยอะไปแล้ว..เอ็กซี่"
เขาทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่อยู่ไม่ไกล ตาไล่มองเอกสารในแลปท็อปอย่างเงียบๆ
"โดยเฉพาะเรื่องกล้องแว่นตา
ถ้าไม่คิดจะเลิกฟันสาวไม่เลือกหน้าก็ปิดมันซะบ้าง"
อย่าทำเหมือนหมอนั่น...
เมอร์ลินคิดแต่ไม่ได้พูดออกไป จังหวะเดียวกับที่เด็กหนุ่มขยับมาหา ปิดจอคอมแล้ววางไว้ตรงอื่น
"ผมเครียดๆน่ะ..ขอหาเรื่องปลอบใจไม่ได้รึไง"
เอ็กซี่ยิ้ม ในแบบที่เมอร์ลินคุ้นเคยว่าเป็นแบบที่แฮรี่มักทำเวลาต้องการยั่วโมโห
"...ฉันต่างหากที่ต้องหาคนปลอบใจ..."
เมอร์ลินถอนหายใจ ก่อนโน้มตัวลงไปซบไหล่เด็กหนุ่มตรงหน้า
ท่าทางที่ดูไม่ถนัดนิดหน่อยนั่นทำให้รู้ว่าปกติเมอร์ลินคงชินกับการซบใครที่สูงกว่าเขา(ในหลายๆด้าน)
เอ็กซี่จูบสัมผัสแผ่ว ไล้ริมฝีปากเหมือนจูบจากใครสักคนที่เขาเคยได้รับมัน
น่าแปลกที่ว่าอีกฝ่ายไม่ต่อต้านแต่กลับตอบรับราวกับคุ้นเคยกับสัมผัสนี้มานาน
เอ็กซี่พอรู้...เขาเห็นในบางครั้งผ่านสายตาที่แต่ละคนมองกัน
แฮรี่มองเขาเป็นตัวแทนพ่อ
และเขาถูกมองเป็นตัวแทนแฮรี่ในสายตาอีกหลายคนต่อจากนั้น
ซึ่งมันคงไม่สำคัญเท่าไหร่
เอ็กซี่เคยไม่มีตัวตน..และเป็นผู้เป็นคนตอนนี้ได้เพราะแฮรี่ ฮาร์ท
คงมีคนอยากให้เขาเป็นแบบนั้นมากกว่า
และเขารู้สึกเหมือนว่าแฮรี่ยังไม่หายไป
เอ็กซี่ไล้ปลายนิ้วไปบนร่างกายอีกฝ่าย หลุบมองคนเบื้องล่างที่หลับตาหอบหายใจ
พลางนึกว่าเมอร์ลินคิดถึงใครในจินตนาการ
FIN
ชอบค่า ติดตามเรื่อยๆน๊า
ตอบลบ