แฮรี่เป็นคนประเภทที่ชอบเก็บสิ่งต่างๆที่มีความทรงจำร่วมกับตนไว้ อาจไม่ใช่วัตถุในเหตุการณ์นั้นโดยตรงแต่ก็ทำให้นึกได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นๆ
เขาเก็บมันอย่างเป็นระเบียบ ทั้งหน้าหนังสือพิมพ์ของวันที่เขาทำภารกิจอันน่าจดจำสำเร็จ แมลงสตัฟฟ์ที่เห็นแล้วนึกถึงวัยเยาว์ของเขาที่ไม่เคยได้เปิดเผยกับใคร
รวมไปถึงอนุสรณ์ของ "มิสเตอร์พิคเคิลส์" ภารกิจทดสอบสุดท้ายสมัยที่เขายังเป็นผู้เข้าชิงตำแหน่งคิงส์แมน
อาจดูเหมือนแปลกๆไปบ้างที่เขาเพียรเก็บสิ่งที่ย้ำเตือนถึงอดีตที่บางทีไม่ใช่สิ่งที่น่าจดจำซักเท่าไหร่
อดีตบางอย่างที่ย้ำถึงความผิดพลาดของเขาและทำให้แปลบในอกทุกครี้งที่ได้นึกถึง
เขาเหม่อมองของสะสมภายในห้อง ดวงตาสีอ่อนที่เห็นโลกมาอย่างโชกโชนหลับลงพลางนึกถึงชีวิตของตนที่ผ่านมา
ถ้าเขาไม่อยู่ตรงนี้แล้ว ทุกอย่างที่เขาเก็บ ทุกสิ่งที่สร้างมาจะเป็นเพียงศูนย์
อาจถูกทำลาย ลบทิ้ง
เพราะเขาคือสายลับคิงส์แมนที่ "ต้อง" ไม่มีตัวตน
.............
ไม่มีคนจดจำและขอบคุณเขาในสิ่งที่ทำ
.............
จนกระทั่งเด็กหนุ่มคนหนึ่ง "อนุสรณ์ของลี อันวิน" ได้เดินเข้ามาในชีวิตเขา
.............
(พูดให้ตรงคือเขาเดินเข้าไปในชีวิตเอ็กซี่มากกว่า...หลังจากยืนรอขาแทบเป็นเหน็บที่หน้าสถานีตำรวจนั่น)
เขาเก็บมันอย่างเป็นระเบียบ ทั้งหน้าหนังสือพิมพ์ของวันที่เขาทำภารกิจอันน่าจดจำสำเร็จ แมลงสตัฟฟ์ที่เห็นแล้วนึกถึงวัยเยาว์ของเขาที่ไม่เคยได้เปิดเผยกับใคร
รวมไปถึงอนุสรณ์ของ "มิสเตอร์พิคเคิลส์" ภารกิจทดสอบสุดท้ายสมัยที่เขายังเป็นผู้เข้าชิงตำแหน่งคิงส์แมน
อาจดูเหมือนแปลกๆไปบ้างที่เขาเพียรเก็บสิ่งที่ย้ำเตือนถึงอดีตที่บางทีไม่ใช่สิ่งที่น่าจดจำซักเท่าไหร่
อดีตบางอย่างที่ย้ำถึงความผิดพลาดของเขาและทำให้แปลบในอกทุกครี้งที่ได้นึกถึง
เขาเหม่อมองของสะสมภายในห้อง ดวงตาสีอ่อนที่เห็นโลกมาอย่างโชกโชนหลับลงพลางนึกถึงชีวิตของตนที่ผ่านมา
ถ้าเขาไม่อยู่ตรงนี้แล้ว ทุกอย่างที่เขาเก็บ ทุกสิ่งที่สร้างมาจะเป็นเพียงศูนย์
อาจถูกทำลาย ลบทิ้ง
เพราะเขาคือสายลับคิงส์แมนที่ "ต้อง" ไม่มีตัวตน
.............
ไม่มีคนจดจำและขอบคุณเขาในสิ่งที่ทำ
.............
จนกระทั่งเด็กหนุ่มคนหนึ่ง "อนุสรณ์ของลี อันวิน" ได้เดินเข้ามาในชีวิตเขา
.............
(พูดให้ตรงคือเขาเดินเข้าไปในชีวิตเอ็กซี่มากกว่า...หลังจากยืนรอขาแทบเป็นเหน็บที่หน้าสถานีตำรวจนั่น)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น