ก้มหน้า ปิดตา...........................
1. จขบ.ขอโทษที่ต้องเลื่อนการลงซีรีย์หื่นฮาเฮไปก่อน
2. จขบ.ทำลงไปแย้ววววววววววววววววว
NC18
//กรีดร้องวิ่งหนีไป
อย่าลืมไปอ่านตอนเก่าๆนะฮับ
(Fic-Civil War:1) Whose side are you on?
///////////////////////////////////////////////////////
อยากเป็นแก้วกาแฟฟฟฟฟฟ =.,=
Title : Civil War:1 # Coffee and Sleeping Pills
Rate : NC18....................จริงๆ
Genre : Drama,Romance
Pairing: Steve/Tony
Vers: Base on Civil War: Marvel
Fic-Civil War:2
Coffee and Sleeping Pills
Blue
ผมกลัวการนอนหลับ.....................ไม่สิ ต้องบอกว่าผมกลัวการตื่นขึ้นมามากกว่า
กลัวสิ่งที่อยู่เคียงข้างก่อนหลับตาจะสูญสลายไป
กลัวว่าการลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสิ่งรอบตัวจะเป็นแค่......อดีต
ผมหลับไหลมานาน.....นานจนเกินไป นานจนกาลเวลาพรากผ่านทุกสิ่งที่ผมรัก
แต่ถึงจะไม่ชอบ การนอนหลับก็เป็นสิ่งสำคัญของสิ่งมีชีวิตที่ต้องมีการพักผ่อนร่างกาย แม้ผมจะมีร่างกายที่แข็งแรงผิดมนุษย์ไปบ้างก็ยังหนีไม่พ้นความเป็นจริงข้อนี้
ร่างกายที่เหนื่อยล้าจะทำให้หลับได้สนิท ผมจึงต้องเผาผลาญกำลังของตัวเองเพื่อจะได้หลับตาลง..............ในทุกวัน
กลัวสิ่งที่อยู่เคียงข้างก่อนหลับตาจะสูญสลายไป
กลัวว่าการลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสิ่งรอบตัวจะเป็นแค่......อดีต
ผมหลับไหลมานาน.....นานจนเกินไป นานจนกาลเวลาพรากผ่านทุกสิ่งที่ผมรัก
แต่ถึงจะไม่ชอบ การนอนหลับก็เป็นสิ่งสำคัญของสิ่งมีชีวิตที่ต้องมีการพักผ่อนร่างกาย แม้ผมจะมีร่างกายที่แข็งแรงผิดมนุษย์ไปบ้างก็ยังหนีไม่พ้นความเป็นจริงข้อนี้
ร่างกายที่เหนื่อยล้าจะทำให้หลับได้สนิท ผมจึงต้องเผาผลาญกำลังของตัวเองเพื่อจะได้หลับตาลง..............ในทุกวัน
Red
ผมไม่ชอบการนอนหลับ....................กิจวัตรที่ดูออกจะงี่เง่าไร้สาระของสิ่งมีชีวิต
การปล่อยเวลาให้เสียทิ้งไปวันละหลายๆชั่วโมงกับการนอนดูจะเป็นการเสียเปล่าทางพลังงานในระบบความคิดแนวธุรกิจของผม
เอาเวลานั้นไปนั่งจิบวิสกี้เคล้าสาวๆยังดูจะมีประโยชน์ซะกว่า
อีกอย่าง.....ผมชอบเวลากลางคืน เวลาที่ผมจะได้อยู่ห่างจากโลกวุ่นวาย
กับหน้ากากทางสังคม แอนโทนี่ สตาร์ค เครื่องหมายการค้าของผม
แต่ถึงอย่างไรร่างกายของคนธรรมดามันก็ยังเรียกร้องการพักผ่อน แม้มันจะน่ารำคาญแต่ผมก็ต้องหลับตาลงนอน...................
คืนนี้ท้องฟ้าเหนือมหานครนิวยอร์คปลอดโปร่งใสสว่าง แสงไฟหลากสีจากตึกสูงเปล่งประกายกลบแสงดวงดาวบนท้องฟ้า ผู้คนเดินเข้าออกจากคลับที่เปิดแสงสีจ้าราวกับตอนกลางวัน เสียงเพลงเร้าใจดังกระหึ่มปะปนกับเสียงรถราวิ่งขวักไขว่
แต่ถึงอย่างไรร่างกายของคนธรรมดามันก็ยังเรียกร้องการพักผ่อน แม้มันจะน่ารำคาญแต่ผมก็ต้องหลับตาลงนอน...................
คืนนี้ท้องฟ้าเหนือมหานครนิวยอร์คปลอดโปร่งใสสว่าง แสงไฟหลากสีจากตึกสูงเปล่งประกายกลบแสงดวงดาวบนท้องฟ้า ผู้คนเดินเข้าออกจากคลับที่เปิดแสงสีจ้าราวกับตอนกลางวัน เสียงเพลงเร้าใจดังกระหึ่มปะปนกับเสียงรถราวิ่งขวักไขว่
นิวยอร์คไม่เคยหลับไหล และผมเองก็เช่นกัน
ผมจรดริมผีปากลงกับแก้วกาแฟสีขาว รับเอาของเหลวสีเข้มร้อนกรุ่นเข้าสู่ลำคอ สัมผัสถึงรสชาติกาแฟดำเข้มลึก.....
น่าแปลก ทั้งๆที่เป็นรสชาติที่ขมขื่นเฝื่อนคอ แต่ก็ยังน่าหลงใหล และทำให้เสพติด
มนุษย์นี่คงเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่ชื่นชมและหลงใหลกับของรสขมขื่นทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกาแฟ เหล้า หรือว่าความขมขื่นในใจก็ตาม..........
เสียงฝีเท้าที่ดังมาจากเบื้องหลังทำให้โทนี่ ละสายตาจากการมองแสงของป้ายคัตเอาท์ที่สาดมาสะท้อนกับหน้าต่างกระจกสูงของสตาร์คทาวเวอร์ ร่างใหญ่คุ้นตาในเสื้อคลุมนอนสีเข้มเดินออกมาจากเงามืดของห้อง
"ตื่นแล้วเหรอเจ้าหญิงนิทรา.....เจ้าชายยังไม่ทันได้ไปด๊วบปลุกเลยนะเนี่ย" โทนี่พูดด้วยสำเนียงยียวน
เจ้าของผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า คงจะปลื้มใจที่ถูกเรียกว่าเจ้าหญิง ถ้าไม่ใช่ว่าเขาคือชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ล่ำสัน สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกา
"อย่ามาฮาน่ะ โทนี่ ผมตื่นมาแล้วไม่เจอคุณ เลยนึกว่าออกไปเพ่นพ่านเมาค้างที่ไหนอีก" สตีฟทำเสียงดุนิดหน่อย
โทนี่ยักใหล่ "ก็คุณปู่ที่ไหนไม่รู้ห้ามไม่ให้กินเหล้านอกจากเวลาออกงาน ชั้นเลยต้องมานั่งซดกาแฟอยู่นี่ไง เอาซักแก้วมั้ย?"
"กาแฟตอนตีสามเนี่ยนะ" สตีฟโบกมือใส่โทนี่ที่เอาแก้วกาแฟยื่นใส่หน้าเขา คาเฟอีนในกาแฟไม่มีผลอะไรกับเขาก็จริง แต่เพราะเซรุ่มซูเปอร์โซลเดอร์ทำให้ประสาทสัมผัสของเขารับรสได้ดีจนเกินไป กาแฟสำหรับเขาจึงเหมือนยาขมถ้วยใหญ่
"เฮ้ แคป ตอนนี้มันเวลาเช้าตรู่ของชั้นนะพวก ว่าแต่นายตื่นขึ้นมาทำอะไรตอนนี้ล่ะเนี่ย"
"แล้วคุณล่ะ"
"ไม่ค่อยอยากนอนน่ะ พรุ่งนี้มีต้องไปแถลงข่าวเรื่องไอ้เหตุระเบิดจากรายการบ้าบอนั่นด้วย"
ที่โทนี่พูดถึงคือเหตุการณ์ที่กลุ่มฮีโร่ New Warriors ที่ถ่ายทำรายการเรียลลิตี้ฮีโร่โชว์แต่กลับทำให้ชาวบ้านโดนลูกหลง......มีผู้บริสุทธิ์ล้มตายไปหลายสิบคน โทนี่ต้องไปแถลงข่าวเรื่องนี้ในฐานะที่เป็น"ตัวแทน"ของเหล่าฮีโร่
กัปตันอเมริกาทำหน้ายุ่งยาก เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผู้คนเริ่มมองเหล่าฮีโร่ในทางลบ ในขณะที่บางพวกถึงกับเคียดแค้นและก่นด่า โทนี่ สตาร์ค ไอรอนแมน ผู้มีชื่อเสียงและสนับสนุนเหล่าฮีโร่อย่างเป็นทางการเลยไม่ต่างอะไรกับหนังหน้าไฟที่ต้องสู้รบกับสื่อและเหล่ามวลชน
"อย่าทำหน้าบูดสิคุณปู่ เดี๋ยวก็ตีนกาขึ้นหรอก ยิ่งแก่ๆอยู่" โทนี่พูดติดตลกพลางยักคิ้วให้สตีฟ แล้วใช้นิ้วมือเรียวๆกดที่หว่างคิ้วของกัปตันอเมริกาที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่
"นายนอนไม่หลับอีกแล้วเหรอ........................." สตีฟพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงยอมรับ บ่อยครั้งที่สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกาผู้ยิ่งใหญ่มักจะผวาตื่นขึ้นมากลางดึกและไขว่คว้าหาตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง โทนี่รู้สึกผิดนิดหน่อยที่ปล่อยให้สตีฟตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีเขาอยู่ข้างๆ
"มามะ เจ้าชายจะจุ๊บราตรีสวัสดิ์เจ้าหญิงนิทราให้" แล้วประกบริมฝีปากบางเข้ากับริ้วปากโค้งมนได้รูปนั้นเบาๆ
"แล้วจะเอายังไงล่ะคุณปู่ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว จะไปนอนต่อมั้ย" โทนี่เอ่ยถามในขณะที่กอดเอวชายร่างใหญ่นั้นไว้หลวมๆ
"กำลังกะว่าจะไปออกกำลังกายเรียกเหงื่อซักหน่อยน่ะ เหนื่อยๆจะได้ง่วงขึ้นมาบ้าง" คุณปู่ที่ดูหน้าอ่อนกว่าโทนี่เป็นสิบปียิ้มแห้งๆกลับมา ซึ่งโทนี่ สตาร์ครู้ดีว่า กว่าเขาจะออกแรงจนเหนื่อยได้ก็คงต้องชกกระสอบทรายถึงเที่ยงๆนู่น ก็ร่างกายนั้นมันเหนื่อยง่ายซะที่ไหน..............
งั้นคงต้องหาเรื่องออกแรงกันหน่อยแล้ว.............................ผมคิดก่อนจะยิ้มมุมปาก แล้วกระซิบที่ข้างหูของกัปตันอเมริกาว่า
"งั้นมาออกกำลังกันดีมั้ย"
ผมบดปากบางเข้ากับริมฝีปากหนาที่กำลังจะพูดแทรกกลับ พลางสอดนิ้วเรียวกระตุกสายรัดเอวชุดคลุมสีมืดนั้นออก ไล้มือไล่ไปตามกล้ามเนื้อแข็งแรงสวยงามที่เปลือยเปล่า
"งั้นมาออกกำลังกันดีมั้ย"
ผมบดปากบางเข้ากับริมฝีปากหนาที่กำลังจะพูดแทรกกลับ พลางสอดนิ้วเรียวกระตุกสายรัดเอวชุดคลุมสีมืดนั้นออก ไล้มือไล่ไปตามกล้ามเนื้อแข็งแรงสวยงามที่เปลือยเปล่า
กลิ่นกาแฟดำหอมหวนกับรสขมน้อยๆติดอยู่ที่ปลายลิ้นรุกล้ำมาพัวพัน บางทีความลึกล้ำเย้ายวนนี่ล่ะมั้งที่เป็นเสน่ห์ของกาแฟ ขมขื่น.....แต่หอมหวาน สตีฟคิด ก่อนจะกอดรัดร่างเพรียวให้มาแนบชิด
มือของเราทั้งสองสัมผัสกันและกัน ปลดเปลื้องอีกฝ่ายให้เหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า เรากอดรัดแนบแน่น ลมหายใจร้อนของเราทั้งสองสอดประสานกัน
ผมจูบไล่ไปบนผิวกายของคุณอย่างถ้วนถี่ ร่างเพรียวบางที่มีกล้ามเนื้อสวยงามนั้นบิดสั่นไหวไปตามอารมณ์พุ่งพล่าน ดวงตาสีน้ำตาลล้ำลึกของคุณที่ทอประกายในเงามืด ฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงปรารถนา ซ่อนอยู่ใต้เงาขนตาที่หรี่ปรือ
นิ้วเรียวยาวเกาะกุมช่วงกลางลำตัวของผมไว้อย่างแนบแน่น เคลื่อนไหวรวดเร็วและร้อนรน ก่อนที่อารมณ์ทั้งหมดของผมจะถูกเร่งเร้าให้สูงชัน คุณผลักผมเอนลงแล้วทาบทับ ครอบครองผมไว้ทั้งหมด
ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูผมด้วยรอยยิ้มเย้ายวน
"ทำให้ชั้นเป็นของนายสิ........."
ร่างสองร่างพัวพันกันอย่างแน่นหนาราวกับว่าเป็นร่างเดียวกัน เสียงหายใจหอบถี่สอดประสาน สอดคล้อง โยกไหว ราวกับจะไร้จุดสิ้นสุด ภาษาและสำเนียงช่างไร้ความหมายในตอนนี้ มีเพียงแต่คำพร่ำเรียกชื่อของกันและกัน
เสียงหอบสั่นของคุณกระซิบพร่ำข้างหูผมอย่างไม่ได้ศัพท์ เราต่างร่ำร้องออกมาด้วยลมหายใจที่เป็นจังหวะเดียวกัน กระชับแน่น หดเกร็ง สั่นไหว ก่อนเราจะถึงจุดสุดท้าย..................
กลิ่นอายร้อนร่านของร่างกาย ผสานกับกลิ่นหอมเย้ายวนของกาแฟ ปลายลิ้นผมยังรับรู้รสขื่นน้อยๆจากเรียวลิ้นของคุณที่จูบไล้มา
ล้ำลึก ขมขื่น แต่หอมหวาน และทำให้เสพติด................ ผมต่างหากที่เป็นของคุณ
ก่อนที่สติพร่าเลือนด้วยความสุขสมของผมจะหน่วงนำให้เข้าสู่นิทรา เสียงคุณกระซิบข้างหูผมอย่างอ่อนโยนว่า
"หลับให้สบายนะ มายกัปตัน"
.
.
.
เช้านั้นผมตื่นขึ้นด้วยความสดใส แม้ที่นอนข้างกายของผมจะไม่มีคุณอยู่ คุณที่ไปทำหน้าที่ภาระยิ่งใหญ่ของตัวเอง แต่สุดท้ายคุณก็จะกลับมาหาผม โอบกอดผมในเวลาที่ผมหลับใหลในนิทรา
กลิ่นอายร้อนร่านของร่างกาย ผสานกับกลิ่นหอมเย้ายวนของกาแฟ ปลายลิ้นผมยังรับรู้รสขื่นน้อยๆจากเรียวลิ้นของคุณที่จูบไล้มา
ล้ำลึก ขมขื่น แต่หอมหวาน และทำให้เสพติด................ ผมต่างหากที่เป็นของคุณ
ก่อนที่สติพร่าเลือนด้วยความสุขสมของผมจะหน่วงนำให้เข้าสู่นิทรา เสียงคุณกระซิบข้างหูผมอย่างอ่อนโยนว่า
"หลับให้สบายนะ มายกัปตัน"
.
.
.
เช้านั้นผมตื่นขึ้นด้วยความสดใส แม้ที่นอนข้างกายของผมจะไม่มีคุณอยู่ คุณที่ไปทำหน้าที่ภาระยิ่งใหญ่ของตัวเอง แต่สุดท้ายคุณก็จะกลับมาหาผม โอบกอดผมในเวลาที่ผมหลับใหลในนิทรา
.
.
.
.
แต่สตีฟ โรเจอร์ไม่เคยคาดคิดเลยว่า
.
.
.
หลังจากค่ำคืนยาวนานนั้นที่ผ่านมา.................เขาจะไม่เคยข่มตาให้หลับได้อีกเลย
//////////////////////////////////////////////////
akjdfjdfbhfjhrtg ฟหดเกดกฟเห่ดเาด//ไปซะแล้ว
ปู่เสียสาวแล้วววววววววววววววววว
ในจักรวาฬหลัก(ฟิกอันนู้น)
ตอนที่1: Tension:(Steve/Tony?) (Tony Part)
ตอนที่2:Round 1 (Steve/Tony) (Steve Part)
ตอนที่3:Tony hook(Steve/Tony) (Tony Part)
ตอนที่4: Captain Counter Back (Steve Part)
ตอนที่5: Tony Trap/Traped? (Tony Part)
ตอนที่6:Knock out?(Steve Part)
ตอนที่7: And the winner is.......(Tony Part)
เรื่องนุ้นตอน7แล้วปู่เพิ่งได้จุ๊บ แต่อันนี้ตอนสองปู่ก็.....................อร๊ากกกกกกกก
แต่จะว่าไป ฟิกอันนี้เกิดหลังแต่งงานแล้ว ถือว่าหยวนๆ ฮาาาาาาาา
ปล.1 จขบ.เขียนเรต(นิดๆ)ได้แย้วววววววววว
ปล.2 จขบ.กำลังคิดว่าจะเขียนเรื่องนี้ต่อ แต่คงไม่เกิน5-6ตอนเพราะหมั่นใส้ป๋าในภาคCivil Warมากกกก
โดนถรีบ//ใช้มุกเดิมอีกแล้ว//ถ้าไม่โดนถรีบส่งท้ายบล็อคคงนอนไม่หลับ ฮาาาาาาา
ปล.3 ช่วงนี้จขบ.ดูในแท็ก Avenger กับ SteveXTony แล้วเห็นบล็อคตัวเองอัพเต็มพรืดดดด//แสปม
มันน่าอับอายนักกกก
///////////////////////////////////////////////////////////////
ฝากเพจSuperhusbands SteveXTony ตามเคย
ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ
http://stonyxcapiron.tumblr.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น