(Fic)5:Tony Trap/Traped? (Steve/Tony)

วันละตอน วันละต๊อน วันละตอนนนนน แสปมบล็อคตัวเองมาก 555 แต่อยากเขียนก่อนหมดไฟนี่นาาาาา

สำหรับคนที่เพิ่งมาเปิดเจอลองไปอ่านตอนก่อนหน้านี้ก่อนนะฮับ

ตอนที่1: Tension:(Steve/Tony?) (Tony Part)

ตอนที่2:Round 1 (Steve/Tony) (Steve Part)

ตอนที่3:Tony hook(Steve/Tony) (Tony Part)

ตอนที่4: Captain Counter Back(Steve/Tony) (Steve Part)

ตอนที่5: Tony Trap/Traped? (Tony Part)

Rate : PG-13? น่าจะ

หลังจากที่กัปตันคนดีโดนกระทำย่ำยี(?)มาตลอด ก็ถึงคราวของแคปโต้กลับบ้างแล้ววววววววว♥

พาร์ทนี้เป็นมุมมองของโทนี่ อาจจะยียวนกวนส้น น้ำท่วมทุ่งซักนิดส์

ปอลอ Trap แปลว่าการต้อนเข้ามุม(ชกมวย)ไม่ใช่Trapสาวดุ้นนะเออ ฮาาาาา

"อย่าขัดขืนผมอีกเลย.......โทนี่"

.
.

"คุณสู้แรงผมไม่ได้หรอก..........ยอมแต่โดยดีดีกว่านะ คุณโทนี่ สตาร์ค" เสียงทุ้มต่ำของสตีฟ โรเจอร์ หรือกัปตันอเมริกาพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันนิดๆ

ผมส่งสายตาอาฆาตเคียดแค้นใส่เขาอย่างไม่ยอมแพ้

เขาเอื้อมมือแข็งแกร่งราวกับคีมเหล็กนั้นมาเชิดคางผมขึ้น แล้วจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของผม แววตาสีฟ้าใสนั้นวาบวามด้วยความเปรมปรีด์ ที่เขาจะได้แย่งชิงสิ่งที่สำคัญที่สุดของผมไป................

"ผ่อนคลาย.......รีแล็กซ์ไว้ โทนี่ ไม่งั้นคุณอาจจะบาดเจ็บได้นะ"

พอมาเห็นปู่กัปตันอเมริกาทำหน้ายียวนแบบนี้แล้ว ผมอยากจะต่อยหน้าตาแก่คนนี้ให้ฟันหัก หากมือทั้งสองข้างของผมไม่ได้ถูกพันธนาการไว้ด้วยมือของเขาเพียงมือเดียว

ผมโวยวายสุดเสียง

"ไอ้แก่บ้า นายมันโรคจิต ปล่อยชั้นนะเว้ยยยยยยยย "



"ชั้นไม่ยอมให้นายโกนหนวดชั้นออกไปหรอก ไอ้แก่บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"


ไอ้แก่โรคจิตเผด็จการนี่กำลังจะโกนหนวดสุดที่รักของผม
.

.

.

อันที่จริงมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้

แม้ผมจะจำอะไรได้แบบเบลอๆ มึนๆ แต่ผมก็จำได้ว่าก่อนหน้านี้ผมกำลังจัดปาร์ตี้ "ขนมหวานของโทนี่" อยู่ที่คลับหรูแห่งหนึ่ง ผมกับสาวๆในชุดบิกินี่ที่ทำจากวิปครีมกำลังอร่อย.........อ่า กำลังสนุกกันอย่างสุดเหวี่ยง จนโต้รุ่งนี่นา

อา.......ใช่ ผมฝากจาร์วิสM001ให้ไปเซอร์ไพร์คุณปู่ด้วยชุดผ้ากันเปื้อน(และไม่ลืมให้จาร์วิสเก็บภาพหน้าเหวอของปู่มาให้ผมอัพขึ้นทวิตเตอร์ด้วย) แล้ว.................แล้ว........................อา ใช่ ผมให้ตาลุงนี่มาเป็นสารถีรับผมกลับบ้าน

แล้ว............................

แล้วยังไงต่อ?

ผมตื่นมาในชุดเสื้อยืดกางเกงทหารเห่ยๆ  และเมื่อกวาดตามองรอบตัวถึงได้รู้ว่า ผมนอนอยู่บนเตียงผ้าใบทหารโทรมๆ ในห้องที่ดูจะเป็นตึกราชการจืดๆ แห้งแล้งไร้รสนิยม

ผมโดนยัดเข้าประตูย้อนเวลามาช่วงสงครามโลกหรือไงเนี่ย หรือว่าผมมาดริงค์ต่อที่คลับคอสเพลย์ทหารกันแน่ แล้วไหนล่ะสาวๆในชุดทหารแสนเซ็กซี่

ร่างที่เดินเข้ามาทางประตูก็พิสูจน์สมมุติฐานผมว่าไม่ใช่บาร์คอสเพลย์แฮะ เพราะแทนที่จะเป็นสาวๆในบิกินี่ลายพราง ดันเป็นผู้ชายร่างล่ำในชุดครูฝึกทหารแทน

"ตาแก่......สตีฟ นี่มันบ้าอะไรกัน  นาย .....ชั้นมาทำอะไรที่นี่ ชั้นอยู่ที่ไหน ชั้นมาที่นี่ได้ยังไง ตอนนี้กี่โมงแล้ว แล้วทำไมชั้นต้องใส่ชุดเห่ยๆอย่างนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วตึกเก่าบ้านี่มันอะไร มือถือชั้นอยู่ไหน " ผมยิงคำถามยาวราวกับไม่ได้พูดมาซักสองปี ก่อนที่จะต้องตกใจกับเสียงตะโกนก้องของกัปตันอเมริกา

"ทหาร รายงานตัว"

ผมสะดุ้งลุกขึ้นยืนทันทีเนื่องด้วยสัญชาตญาณ นั่นทำให้สตีฟผุดยิ้มขึ้นที่มุมปาก

"ยินดีต้อนรับเข้าสู่ค่ายฤดูร้อน โทนี่ สตาร์ค"

ผมอ้าปากจะถามสอดขึ้นมา ก็ถูกสตีฟ โรเจอร์ ปิดปากว่า

" อ๊ะอา.....อย่าบอกว่าไม่นะ นายติดหนี้ชั้นเรื่องแบกนายกลับบ้าน" เขาพูดด้วยสำเนียงโทนี่สตาร์ค ล้อเลียนผม
.
.

นอกจากจะจับผมใส่ชุดหทารเห่ยๆ ลากตัวผมซ้อนท้ายชอบเปอร์มานรกที่ไหนก็ไม่รู้ทั้งๆที่ผมยังเมาค้าง.......ขอบคุณพระเจ้า(ที่ไม่ใช่สองพี่น้องเทพนั่น)ที่ผมยังรอด แถมไม่รู้ว่าเหล่าอุปกรณ์ไฮเทคของผมหายไปไหนหมด

แล้วสตีฟก็ยังจะจับผมโกนหนวด......ด้วยเหตุผลว่าทหารต้องสะอาดเรียบร้อยและโล่งเตียน.............อย่างผมทรงลานบินของปู่อ่ะนะ

หลังจากที่ดิ้นรนขัดขืนไปสองยก เหมือนด้านกำลังกายผมจะแพ้ปู่90คนนี้ ไม่นะ.......... หนวดแสนงามที่ผมพยายามทนุถนอมบำรุงให้ดูดีมาตลอด  ต้องมาถูกพรากไปจากผม แล้วโทนี่ สตาร์ค จะเป็นโทนี่สตาร์คได้ยังไง แล้วสาวๆของผมจะเอาหนวดเคราที่ไหนมาลูบเวลาเธอ.......ช่างมันเถอะ

ผมใช้สมองสุดอัจฉริยะคิดแผนโต้กลับคุณปู่กัปตันอเมริกาอย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งใช้ความสามรถเฉพาะตัวถ่วงเวลา

"กัปตานนนนนนน"ผมลากเสียงยานคางด้วยท่าทางยั่วยวน(หรือยียวน) ช้อนตาขึ้นมองหน้ากัปตันอเมริกาแล้วกระพริบตาช้าๆ

เหมือนจะได้ผลแฮะ คุณปู่ชะงักมือข้างที่ถือมีดโกนลงนิดนึง

อันที่จริง
.
.

อันที่จริง

ผมก็พอจะจำเรื่องราวตอนนั้นได้น่ะแหละ

โอเค ผมยอมรับ ผมเมา และไม่รู้ว่าผีบ้าซาตานตัวไหนเข้าสิง ผม.......ผม...............เอ่อ ยั่วยวน สตีฟ โรเจอร์

แต่อย่าเพิ่งเข้าใจผมผิด ผมไม่ได้ค้นพบตัวเอง หรือเกิดอยากอนุรักษ์ป่าไม้ หรือว่าหลงใหลในกล้ามล่ำๆของผู้ชาย โน โน โน

ก็แค่ตอนนั้น สายตาของสตีฟมัน..............น่าหลงใหล

ไม่ใช่สิ เร้าใจ...................

อ่า.................เหมือนจะไปกันใหญ่......พอเหอะ

เอาเป็นว่าการสัมผัสกล้ามอกล่ำๆของหมอนั่นทำให้ผมฟื้นคืนสติ.......สร่างเมา แล้วหาเรื่องกลบเกลื่อนไปได้ทัน ก่อนที่ผมจะโดน.......อ่า ก่อนที่ผมจะเปิดซิงหมอนั่น

อันที่จริงการโดนเขกกระโหลกเต็มแรงมันก็เจ็บเอาการอยู่นะนั่น
.
.
ตอนนี้ผมก็แค่รื้อฟื้นโมเมนต์นั้นขึ้นมาอีกรอบในหัวกัปตัน

แน่นอนว่าในแผนป้องกันหนวด......ป้องกันตัวของผมตอนนี้ มันคนละจุดประสงค์กันกับตอนนั้น

ผมเงยหน้ามองผลการวางกลยุทธของผมบนใบหน้าคุณปู่สตีฟ

ใบหน้าคมเข้มนั้นมีสีเลือดแดงซ่านแผ่ไปทั่วผิวหน้า ซึ่งถ้าลองไปแตะดูน่าจะร้อนจนควันขึ้น......ไม่ได้บอกว่าผมอยากแตะหน้าหมอนั่นหรอกนะ

แต่ใบหน้าเขินอายของสตีฟ โรเจอร์ ตอนนี้มันช่าง................น่ารักหว่ะ

เดี๋ยวก่อน ไม่ใช่เรื่องนั้น ตอนนี้เป็นโอกาสของผมแล้ว

ผมสะบัดมือใหญ่ๆนั้นเต็มแรงแล้วชิ่งหนี เอาเป็นว่าขอหนีจากตรงนี้ก่อนละกัน แล้วค่อยไปหาทางติดต่อจาร์วิสให้มาช่วยทีหลัง

ไวเกินกว่าที่ผมจะคิด เท้าของผมยังไม่ทันก้าวออกไปได้ซักนิดก็มีอันต้องลอยอยู่กลางอากาศ ด้วยถูกกัปตันอเมริกา ผู้ชายตัวใหญ่ล่ำบึ้กคว้าตัวไว้จากด้านหลัง

ในสมองผมคิดว่า......ซวยแล้ว โดนแน่.......ลาก่อนหนวดที่น่ารักของผม

แต่ที่ซวยกว่านั้น

หัวใจของผม.....หมายถึงไอ้ที่อยู่ใต้ปฏิกรณ์อาร์คน่ะแหละ ดันทะลึ่งเต้นโครมครามอย่างหยุดไม่ได้ ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้ออกแรงวิ่งซักนิด

ไหนจะอาการเข่าอ่อนหมดแรงเอาซะดื้อๆนี่อีก

แค่โดนคุณปู่สตีฟกอด............เอ่อ คว้าตัวเอาไว้เนี่ยนะ???

"โทนี่................"เสียงทุ้มลึกของสตีฟที่ฟังดูจะพยายามเก็บกลั้นอารมณ์(ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าอารมณ์ไหน)พูดกับผม

"โอเค ผมไม่ยุ่งกับหนวดคุณแล้ว และ.......เลิกล้มเรื่องนี้แล้วก็ได้................"

ผมหันหลังกลับมาอย่างไม่เชื่อหู อะไรเขาจะถอดใจเลิกง่ายขนาดนั้น......เพราะการหว่านเสน่ห์ของผมเหรอ?(ผมโจ๊กนะ)

"เพราะคิดว่าแบบคุณ คงทนรับการฝึกแบบง่ายๆ เบสิคๆ ที่ใครๆก็ทำได้ไม่ได้หรอก.............."

ห๊ะ

"ผมก็แค่พูดว่า..........โทนี่ สตาร์ค ไอรอนแมน เห่ยกว่าเด็กๆที่มาฝึกค่ายฤดูร้อนอีกน่ะสิ"

แล้วสตีฟก็เปิดม่านออกให้เห็นภายนอกหน้าต่าง ตอนนี้น่าจะเวลาสายแล้ว ภายนอกอาคารที่ผมคิดว่าเป็นตึกราชการนี้น่าจะเป็นแคมป์ทหารของเด็กๆ มีเด็กชายหญิงวัยเรียนจับกลุ่มกันอยู่ภายนอกตึก เหมือนจะกำลังทำกิจกรรมค่ายกันอยู่

"นายพาชั้นมาฝึก.....เข้าค่ายกับเด็กเนี่ยนะ???"

"ก็ดูอายุสมองคุณน่าจะเทียบเท่าเด็กพวกนี้นี่.....แม้ร่างกายจะ......อ่อนแอปวกเปียกกว่าน่ะนะ"

ไอ้แก่

เอะอะก็ตัวเล็ก ตัวเตี้ย อ่อนแอปวกเปียก ผมว่าจริงๆผมล่ำพอตัวนะเฟ้ย ถ้าไม่ไปเทียบกับตัวยักษ์ปักหลั่นของคุณปู่น่ะ

ผมคือโทนี่ สตาร์ค คือไอรอนแมน เพลย์บอยอัจฉริยะผู้ร่ำรวย จะมาโดนตาแก่แบบนี้หยามได้ยังไง ผมโกรธจนลมออกหู

"มาลองกันซักยกมั้ยล่ะกัปตัน แบบตัวๆ แล้วนายจะได้รู้ว่าชั้นไม่ได้อ่อนอย่างที่ว่า แล้วอย่ามาหาว่ารังแกคนแก่ละกัน" ผมท้า

สตีฟ โรเจอร์ เมินหน้าไปทางอื่นแล้วทำหน้าเรียบเฉย ผมเลยยิ่งเดือด

"พนันสิบเหรียญกันเลยก็ได้ว่านายแพ้แน่ "

นิ่ง

"โทนี่ สตาร์ค มหาเศรษฐี พนันสิบเหรีญ?"

ตาแก่นี่

"มันเป็นสำนวนเว้ย คุณปู่ เอาเป็นว่าอะไรก็ตามใจนายละกัน" ผมส่ายหัวให้กับการไม่เก็ทมุกของกัปตัน

เหมือนจะคิดไปเองหรือเปล่าว่าผมเห็นสตีฟ โรเจอร์ คุณปู่หลงยุคยกมุมปากขึ้นยึ้มอย่าง........เจ้าเล่ห์

"ตกลง ไอ้ลูกชาย" กัปตันอเมริกายิ้มเจิดจ้าอย่างบอกไม่ถูก

เหมือนผมจะประเมินสมการอะไรผิดไปหรือเปล่า ???

TBC.

///////////////////////////////////////////////////////////////

บางทีเขียนไปเขียนมาทำไมรู้สึกว่าแคปเจ้าเล่ห์ขึ้นเรื่อยๆ รับนิสัยไม่ดีของโทนี่มาสินะ ฮาาาาาา

โทนี่เอ๋ยยยยยยยยยยยยย นายไม่ได้ทุกอย่างตามใจคิดหรอก หึหึหึหึส์//ความหมั่นเขี้ยวส่วนตัว คนอะไรฉลาดหล่อรวยแสนสะใจแล้วยังจะได้(?)กัปตันง่ายๆ โน โน โน โน

 

โดนป๋าโทนี่ถรีบ

จบตอนนี้แล้วยังแต่งต่อไม่ออก ปั่นทุกวันเริ่มตัน อาจจะหายศีรษะไปอีกวันสองวันนะจ๊ะเบบี๋ย์

เลิฟยูววววว

///////////////////////////////////////////////////////////////

ฝากเพจSuperhusbands  SteveXTony ตามเคย

ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ

http://stonyxcapiron.tumblr.com/