แต่งต่อจากตอนที่แล้วด้วยความไวแสง
ตอนที่1 Tension:(Steve/Tony?)
ตอนที่2 Round 1: (Steve/Tony?)
Rate : เข้มขึ้นมานี๊สสส
เราชนะแล้ว..............
เสียงชกกระสอบทรายดังเป็นจังหวะหนักหน่วงก้องทึบในห้องยิมเก่าคร่ำคร่า ชายหนุ่มร่างล่ำสันในเสื้อยืดสี
ขาวชุ่มเหงื่อสวิงหมัดรัวเข้าใส่กระสอบทรายอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เราชนะแล้ว.............. เหมือนกับที่เราเคยชนะมาแล้วในครั้งอดีต เป็นชัยชนะบนความสูญเสีย ผิดกันที่ครั้งที่แล้ว เราชนะในขณะที่เขายังหลับไหลในก้อนน้ำแข็ง แต่ครั้งนี้......เค้าได้อยู่ร่วมวาระการสูญเสียบนชัยชนะนั่นด้วย
สตีฟ โรเจอร์ชกกระสอบทรายแรงขึ้นๆเพื่อระบายอารมณ์ ถ้าเป็นกระสอบทรายปกติโดนทารุณกรรมขนาดนี้คงลอยขาดกระจุยเปิดเปิงไปแล้ว แต่ไอ้กระสอบเจ้ากรรมนี่ยังคงสภาพใหม่เอี่ยมราวกับแกะกล่อง........คงเป็นวัสดุอะไรซักอย่างพิเศษที่หมอนั่น.....Stark Industryผลิตขึ้น
เสียงสังเคราะห์ที่ออกเสียงด้วยสำเนียงอังกฤษกล่าวขึ้นว่า "คุณโรเจอร์ครับ ต้องการน้ำเกลือแร่รึเปล่าครับ"
"ไม่เป็นไรครับจาวิส ผมกำลังจะออกไปอาบน้ำแล้ว ต่อยไอ้กระสอบนี่เท่าไหร่มันก็ไม่สะเทือน ไม่สนุกเอาซะเลยแฮะ" สตีฟตอบ
"คุณสามารถปรับฟังค์ชั่นการทำงานให้เหมาะสมได้ครับ หรือต้องการจะเปลี่ยนให้เป็นกระสอบทรายในระบบภาพเสมือนจริงเพื่อต่อยให้กระเด็นอย่างที่คุณชอบได้ครับ คุณโรเจอร์"
"ช่างเถอะ ขอบคุณจาร์วิส"......บางทีเขาก็สงสัยว่าจาร์วิสได้ความกวนส้นนี้มาจากผู้สร้างเขาบ้างรึเปล่า
ชายร่างสูงหันไปหยิบผ้าเช็ดตัวพาดไหล่แล้วเปิดประตูโรงยิม แล้วก็ต้องหยีตาเพราะแสงจ้าที่สาดส่องมาจากภายนอก
เบื้องหน้าของเขาเป็นหน้าต่างกระจกโค้งยาวตลอดผนัง เปิดให้เห็นนครนิวยอร์คในชั่วโมงเร่งรีบ ใช่.........วิวบนตึกสูงเสียดฟ้าที่ใครๆก็รู้จัก สตาร์คทาวเวอร์
สตีฟถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อนึกถึงเหตุผลว่าเค้ามาอยู่ที่ไอ้ตึกน่าเกลี.....ตึกสตาร์คนี้ได้อย่างไร หลังการต่อสู้กับโลกิและกองทัพชิทเทอรี่ เราได้รับชัยชนะก็จริงแต่ก็สูญเสียไปมากมาย หน่วยชีลด์ที่ตอนนี้ต้องแยกย้ายไปทำงานตามฐานลับย่อยต่างๆเพราะยานเฮลิแคริเออร์ต้องทำการซ่อมแซมครั้งใหญ่(ยังไม่รวมศูนย์บัญชาการที่ตอนนี้กลายเป็นหลุมโล่งๆไปแล้ว) ผมก็คงอาจจะต้องไปพำนักที่ศูนย์บัญชาการอื่นชั่วคราว ถ้าไม่มีข้อเสนอ(แกมบังคับ)จากไอ้เด็กบ้า......อ่า โทนี่ สตาร์ค ให้ยกกองปฏิบัติการส่วนหนึ่งของThe Avengerมาไว้ที่ตึกของเขานี่ก่อน
"Hey กัปตานนนนนนนนน" เสียงยานคางยียวนกวนประสาทดังมาจากด้านหลังของผม โทนี่ ตาร์ค หรือไอรอนแมน หรือสุดยอดหล่อรวยอัจฉริยะที่เขาชอบคิดว่าตัวเองเป็น เดินขึ้นบันไดวนมาจากชั้นเวิร์คชอบด้านล่าง
"นายทำเสียงดังโครมครมจนผมทำงานไม่ได้เลยนะเนี่ย จะฟิตร่างกายไปขึ้นชกชิงแชมป์อเมริกาหรือไงคุณปู่" พลางตบเข้าที่แขนผมเป็นแนวสัพยอก
ซึ่งผมก็รู้ว่าเขาพูดล้อเล่น เพราะในตึกนี้มีระบบกั้นเสียงระดับสุดยอด ขนาดเมื่อวันก่อนที่ดร.บรูซทำการทดลองที่ชั้นแล็บ sec.14 แล้วพลาดไปนิดหน่อย......จนพื้นระเบิดลงมาสองชั้น สตีฟยังไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
"อรุณสวัสดิ์ คุณสตาร์ค" ผมเอ่ยตอบกลับไปอย่างเนือยๆ พลางใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียกจากการอาบน้ำ
สังเกตเห็นสตาร์คจ้องผมตาเขม็งด้วยแววตาขัดเคืองหน่อยๆ
สังเกตเห็นสตาร์คจ้องผมตาเขม็งด้วยแววตาขัดเคืองหน่อยๆ
"กัปตัน ชั้นบอกแล้วว่าให้เรียกชั้นว่า โทนี่ สตาร์คนั่นมันเรียกรวมพ่อชั้นไปด้วยแน่ะ ค่อนข้างไม่ชอบนิดหน่อย"แล้วทำหน้าบุ่ยใส่
"แต่....ส........."
"T-O-N-Y โทนี่" สตาร์คจูเนียร์จ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง จริงๆโทนี่อายุก็ไม่น้อยแล้วแต่ไอ้ตาสีน้ำตาลอ่อนนั่นมันทำให้ผมนึกถึงเด็กดื้อๆเวลาโดนขัดใจมากกว่า นี่ถ้าเป็นลูกเป็นหลานผมมีหวังโดนตีก้นลายไปแล้วที่ไม่มีสัมมาคารวะกับผู้ใหญ่........อย่างน้อยผมก็อายุมากกว่าล่ะ
ป่วยการที่จะเถียงกับเด็กเอาแต่ใจ ผมเลยเปลี่ยนเรื่องคุย
"แล้วคุณขึ้นมาทำอะไรที่นี่ล่ะโทนี่ ไหนว่าคุณยุ่งอยู่กับ..........ไอ้แผงวงจรอะไรนั่น" ผมนึกชื่ออะไรประหลาดๆที่เป็นโครงการใหม่ของโทนี่ไม่ออก เอาเป็นว่าเขาบอกว่าตอนนี้เขายุ่งละกัน(ตามที่แจ้งกับหน่วยชีล) แล้วเขามาทำกวนประสาทอะไรที่นี่
"ก็มาซ่อมทีวีให้นายไง จาร์วิสรายงานว่าคุณปู่ทำมันพังอีกแล้ว" โทนี่กลอกตาทำท่าล้อเลียน
อา.....ทีวีอันนั้นที่ผมหมุนปุ่มซะหักคามือนั่นเอง
"อันนั้นมันเป็นระบบสั่งงานเสียงนะกัปตัน ไม่ใช่ระบบหมุนมือแบบรุ่นคุณปู่นาาาา"
ก็ผมนึกว่ามันเป็นปุ่มบิดนี่นา มันออกจะเหมือนทีวีในสมัยของผมซะขนาดนั้น ไม่ใช่สิ จริงๆแล้วเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นในชั้นของเขาถูกทำเลียนแบบของเก่าในยุคของผม แต่ดันมีระบบเครื่องกลซับซ้อนซ่อนไว้อย่างแนบเนียน ผมแทบจะใช้อะไรไม่เป็นเลย(แล้วก็ทำมันพังซะบ่อยๆ) ซึ่งผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นความต้องการให้ผมคุ้นเคยกับบรรยากาศเดิมๆยุคของผม หรือแค่เป็นมุกตลกของโทนี่กันแน่
"นายก็แค่สั่งให้จาร์วิสทำนู่นทำนี่ให้ก็จบเรื่องแล้ว" โทนี่พูดพลางรื้อแผงวงจรออกมาจากโทรทัศน์กรอบไม้นั้น
"ไม่ล่ะ ผมเกรงใจ คิดว่าดูแลแค่คุณคนเดียวเขาก็คงเหนื่อยแล้ว"
โทนี่ระเบิดหัวเราะออกมา " แคป.....นี่นายยังนึกว่าจาร์วิสเป็นคนอยู่อีกเหรอเนี่ย หวังว่านายคงไม่นึกว่าชุดไอรอนแมนของชั้นเสกมาจากเวทมนตร์นะ ฮ่ะฮ่าฮ่า"
บางทีผมก็นึกอยากจะหักคอไอ้เจ้าเด็กเกรียนคนนี้เสียเหลือเกิน จริงอยู่ที่ว่าหลังจากการสู้รบกับโลกิและการทำภารกิจของผมกับโทนี่ที่ผ่านมาจะทำให้ผมมองเขาในแง่ดีขึ้นบ้าง มันคงเป็นส่วนของไอรอนแมน แต่ส่วนตัวของโทนี่นี่มันช่าง มุทะลุ หลงตัวเอง กวนประสาทและปากเสียเป็นที่สุด
"แคป เย็นนี้นายว่างป่าว ออกไปท่องราตรีกันเหอะ ชั้นเบื่อสุดๆ อ๊ะอา.....อย่าบอกว่าไม่นะ นายติดหนี้ชั้นเรื่องซ่อมทีวี" โทนี่พูดเองเออเองยาวเหยียดจนไม่มีช่องให้ผมอ้าปากพูด
จะว่าไปกลุ่มอเวนเจอร์ก็มีการออกไปสังสรรค์กันบ้างหลังเสร็จภารกิจที่ทำร่วมกัน อย่างไปดื่มอะไรที่บาร์นิดหน่อย(ก่อนผมและดร.บรูซต้องหิ้วปีกโทนี่กลับบ้าน) ซึ่งมันก็เริ่มจากการรวมตัวกันกินชวามาร์ที่โทนี่ภูมิใจเสนอนั่นล่ะ
ดังนั้นผมจึงไม่คิดมากและตอบตกลงไป
ผมแต่งตัวง่ายๆเดินออกมาจากห้องแต่งตัวที่ตกแต่งไว้เป็นแบบห้องล็อคเกอร์ในค่ายทหารที่ผมคุ้นเคย แล้วเดินกลับมาที่ยิม
โทนี่ซ่อมทีวีเสร็จแล้ว......และทีวีรุ่นเก่ากรอบไม้หน้าจอนูนนั้นก็กำลังฉายภาพโฮโลแกรมออกมาเป็นรายการทีวีที่ผมกำลังดูอยู่
ผมทำหน้าเหมือนกินชวามาร์เข้าไปชิ้นใหญ่แล้วมองหน้าโทนี่ เขายักคิ้วตอบกลับมาอย่างยียวน
"ชั้นกลับไปทำงานต่อล่ะ สนุกกับการดูทีวีนะ แคป......... เอ้อ อีกอย่าง คืนนี้แต่งตัวหล่อๆ สูทชุดเก่งล่ะ คุณลุงแซม" แล้วเดินอาดๆลงบันไดไป โดยทิ้งประโยคท้ายไว้ว่า
"ป๊ะป๋าจะพาไปเปิดบริสุทธิ์70ปีกัน"
.
.
.
.
ผมยืนนิ่งทำความเข้าใจประโยคเมื่อครู่ของเด็กรุ่นลูก
Loading..........
.
.
.
เฮ้ย!!!!!
TBC.
//////////////////////////////////////////////////////
เข็นตอนสองออกมาอย่างรวดเร็ว แม้ตอนแรกจะยังไม่มีคนอ่านก็ตาม OTL
ตามที่คิดจะเป็นการเขียนโดยสลับมุมมองของโทนี่และสตีฟไปคนละตอน เหมือนแลกหมัดกันคนละยก มันยากตรงที่ต้องแยกสมองมุมมองป๋าและปู่เนี่ยล่ะ 55
ปอลอ ช่วงตรงบรรทัดนี้
เสียงชกกระสอบทรายดังเป็นจังหวะหนักหน่วงก้องทึบในห้องยิมเก่าคร่ำคร่า ชายหนุ่มร่างล่ำสันในเสื้อยืดสี
ขาวชุ่มเหงื่อสวิงหมัดรัวเข้าใส่กระสอบทรายอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
แบบว่า.......นึกถึงฉากใน the Avenger อันนี้มวากกก
อาห์ Dat Assssssssssssssss
แล้วก็แปะแฟนอาร์ตตตตตตตตตต
สตีฟเสื้อขาวเปียกๆ โฮกฮากแฮร่ก
สตีฟ//ปล่อยผมตากฝนข้างนอกทำไมเนี่ย ;_;
ยังคงวาดหนุ่มกล้ามล่ำไม่ขึ้นตามเคยOTL
ช่วงนี้แฟนอาร์ตและฟิค Superhusbands มีให้เสพเยอะแยะมาก มีความสุขขขขขขขข
///////////////////////////////////////////////////////////////
ฝากเพจSuperhusbands SteveXTony ตามเคย
ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ
http://stonyxcapiron.tumblr.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น