วันอาทิตย์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2556

(Fic-Civil War:2) Coffee and Sleeping Pills(Steve/Tony)

ก้มหน้า ปิดตา...........................


1. จขบ.ขอโทษที่ต้องเลื่อนการลงซีรีย์หื่นฮาเฮไปก่อน
2. จขบ.ทำลงไปแย้ววววววววววววววววว

NC18

//กรีดร้องวิ่งหนีไป

อย่าลืมไปอ่านตอนเก่าๆนะฮับ
(Fic-Civil War:1) Whose side are you on?

///////////////////////////////////////////////////////

อยากเป็นแก้วกาแฟฟฟฟฟฟ =.,=

Title : Civil War:1 # Coffee and Sleeping Pills

Rate : NC18....................จริงๆ

Genre : Drama,Romance

Pairing: Steve/Tony

Vers: Base on Civil War: Marvel

Fic-Civil War:2

Coffee and Sleeping Pills

Blue

ผมกลัวการนอนหลับ.....................ไม่สิ ต้องบอกว่าผมกลัวการตื่นขึ้นมามากกว่า

กลัวสิ่งที่อยู่เคียงข้างก่อนหลับตาจะสูญสลายไป

กลัวว่าการลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสิ่งรอบตัวจะเป็นแค่......อดีต

ผมหลับไหลมานาน.....นานจนเกินไป นานจนกาลเวลาพรากผ่านทุกสิ่งที่ผมรัก

แต่ถึงจะไม่ชอบ การนอนหลับก็เป็นสิ่งสำคัญของสิ่งมีชีวิตที่ต้องมีการพักผ่อนร่างกาย แม้ผมจะมีร่างกายที่แข็งแรงผิดมนุษย์ไปบ้างก็ยังหนีไม่พ้นความเป็นจริงข้อนี้

ร่างกายที่เหนื่อยล้าจะทำให้หลับได้สนิท ผมจึงต้องเผาผลาญกำลังของตัวเองเพื่อจะได้หลับตาลง..............ในทุกวัน


Red

ผมไม่ชอบการนอนหลับ....................กิจวัตรที่ดูออกจะงี่เง่าไร้สาระของสิ่งมีชีวิต

การปล่อยเวลาให้เสียทิ้งไปวันละหลายๆชั่วโมงกับการนอนดูจะเป็นการเสียเปล่าทางพลังงานในระบบความคิดแนวธุรกิจของผม

เอาเวลานั้นไปนั่งจิบวิสกี้เคล้าสาวๆยังดูจะมีประโยชน์ซะกว่า

อีกอย่าง.....ผมชอบเวลากลางคืน เวลาที่ผมจะได้อยู่ห่างจากโลกวุ่นวาย
กับหน้ากากทางสังคม แอนโทนี่ สตาร์ค เครื่องหมายการค้าของผม

แต่ถึงอย่างไรร่างกายของคนธรรมดามันก็ยังเรียกร้องการพักผ่อน แม้มันจะน่ารำคาญแต่ผมก็ต้องหลับตาลงนอน...................


คืนนี้ท้องฟ้าเหนือมหานครนิวยอร์คปลอดโปร่งใสสว่าง แสงไฟหลากสีจากตึกสูงเปล่งประกายกลบแสงดวงดาวบนท้องฟ้า ผู้คนเดินเข้าออกจากคลับที่เปิดแสงสีจ้าราวกับตอนกลางวัน เสียงเพลงเร้าใจดังกระหึ่มปะปนกับเสียงรถราวิ่งขวักไขว่

นิวยอร์คไม่เคยหลับไหล และผมเองก็เช่นกัน

ผมจรดริมผีปากลงกับแก้วกาแฟสีขาว รับเอาของเหลวสีเข้มร้อนกรุ่นเข้าสู่ลำคอ สัมผัสถึงรสชาติกาแฟดำเข้มลึก.....


น่าแปลก ทั้งๆที่เป็นรสชาติที่ขมขื่นเฝื่อนคอ แต่ก็ยังน่าหลงใหล และทำให้เสพติด

มนุษย์นี่คงเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่ชื่นชมและหลงใหลกับของรสขมขื่นทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกาแฟ เหล้า หรือว่าความขมขื่นในใจก็ตาม..........


เสียงฝีเท้าที่ดังมาจากเบื้องหลังทำให้โทนี่ ละสายตาจากการมองแสงของป้ายคัตเอาท์ที่สาดมาสะท้อนกับหน้าต่างกระจกสูงของสตาร์คทาวเวอร์ ร่างใหญ่คุ้นตาในเสื้อคลุมนอนสีเข้มเดินออกมาจากเงามืดของห้อง

"ตื่นแล้วเหรอเจ้าหญิงนิทรา.....เจ้าชายยังไม่ทันได้ไปด๊วบปลุกเลยนะเนี่ย" โทนี่พูดด้วยสำเนียงยียวน

เจ้าของผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า คงจะปลื้มใจที่ถูกเรียกว่าเจ้าหญิง ถ้าไม่ใช่ว่าเขาคือชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ล่ำสัน สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกา

"อย่ามาฮาน่ะ โทนี่ ผมตื่นมาแล้วไม่เจอคุณ เลยนึกว่าออกไปเพ่นพ่านเมาค้างที่ไหนอีก" สตีฟทำเสียงดุนิดหน่อย

โทนี่ยักใหล่ "ก็คุณปู่ที่ไหนไม่รู้ห้ามไม่ให้กินเหล้านอกจากเวลาออกงาน ชั้นเลยต้องมานั่งซดกาแฟอยู่นี่ไง เอาซักแก้วมั้ย?"

"กาแฟตอนตีสามเนี่ยนะ" สตีฟโบกมือใส่โทนี่ที่เอาแก้วกาแฟยื่นใส่หน้าเขา คาเฟอีนในกาแฟไม่มีผลอะไรกับเขาก็จริง แต่เพราะเซรุ่มซูเปอร์โซลเดอร์ทำให้ประสาทสัมผัสของเขารับรสได้ดีจนเกินไป กาแฟสำหรับเขาจึงเหมือนยาขมถ้วยใหญ่

"เฮ้ แคป ตอนนี้มันเวลาเช้าตรู่ของชั้นนะพวก ว่าแต่นายตื่นขึ้นมาทำอะไรตอนนี้ล่ะเนี่ย"

"แล้วคุณล่ะ"

"ไม่ค่อยอยากนอนน่ะ พรุ่งนี้มีต้องไปแถลงข่าวเรื่องไอ้เหตุระเบิดจากรายการบ้าบอนั่นด้วย"

ที่โทนี่พูดถึงคือเหตุการณ์ที่กลุ่มฮีโร่ New Warriors ที่ถ่ายทำรายการเรียลลิตี้ฮีโร่โชว์แต่กลับทำให้ชาวบ้านโดนลูกหลง......มีผู้บริสุทธิ์ล้มตายไปหลายสิบคน โทนี่ต้องไปแถลงข่าวเรื่องนี้ในฐานะที่เป็น"ตัวแทน"ของเหล่าฮีโร่

กัปตันอเมริกาทำหน้ายุ่งยาก เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผู้คนเริ่มมองเหล่าฮีโร่ในทางลบ ในขณะที่บางพวกถึงกับเคียดแค้นและก่นด่า โทนี่ สตาร์ค ไอรอนแมน ผู้มีชื่อเสียงและสนับสนุนเหล่าฮีโร่อย่างเป็นทางการเลยไม่ต่างอะไรกับหนังหน้าไฟที่ต้องสู้รบกับสื่อและเหล่ามวลชน

"อย่าทำหน้าบูดสิคุณปู่ เดี๋ยวก็ตีนกาขึ้นหรอก ยิ่งแก่ๆอยู่" โทนี่พูดติดตลกพลางยักคิ้วให้สตีฟ แล้วใช้นิ้วมือเรียวๆกดที่หว่างคิ้วของกัปตันอเมริกาที่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่

"นายนอนไม่หลับอีกแล้วเหรอ........................." สตีฟพยักหน้าน้อยๆเป็นเชิงยอมรับ บ่อยครั้งที่สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกาผู้ยิ่งใหญ่มักจะผวาตื่นขึ้นมากลางดึกและไขว่คว้าหาตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง โทนี่รู้สึกผิดนิดหน่อยที่ปล่อยให้สตีฟตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีเขาอยู่ข้างๆ

"มามะ เจ้าชายจะจุ๊บราตรีสวัสดิ์เจ้าหญิงนิทราให้" แล้วประกบริมฝีปากบางเข้ากับริ้วปากโค้งมนได้รูปนั้นเบาๆ

"แล้วจะเอายังไงล่ะคุณปู่ อีกไม่นานก็เช้าแล้ว จะไปนอนต่อมั้ย" โทนี่เอ่ยถามในขณะที่กอดเอวชายร่างใหญ่นั้นไว้หลวมๆ

"กำลังกะว่าจะไปออกกำลังกายเรียกเหงื่อซักหน่อยน่ะ เหนื่อยๆจะได้ง่วงขึ้นมาบ้าง" คุณปู่ที่ดูหน้าอ่อนกว่าโทนี่เป็นสิบปียิ้มแห้งๆกลับมา ซึ่งโทนี่ สตาร์ครู้ดีว่า กว่าเขาจะออกแรงจนเหนื่อยได้ก็คงต้องชกกระสอบทรายถึงเที่ยงๆนู่น ก็ร่างกายนั้นมันเหนื่อยง่ายซะที่ไหน..............


งั้นคงต้องหาเรื่องออกแรงกันหน่อยแล้ว.............................ผมคิดก่อนจะยิ้มมุมปาก แล้วกระซิบที่ข้างหูของกัปตันอเมริกาว่า

"งั้นมาออกกำลังกันดีมั้ย"

ผมบดปากบางเข้ากับริมฝีปากหนาที่กำลังจะพูดแทรกกลับ พลางสอดนิ้วเรียวกระตุกสายรัดเอวชุดคลุมสีมืดนั้นออก ไล้มือไล่ไปตามกล้ามเนื้อแข็งแรงสวยงามที่เปลือยเปล่า

กลิ่นกาแฟดำหอมหวนกับรสขมน้อยๆติดอยู่ที่ปลายลิ้นรุกล้ำมาพัวพัน บางทีความลึกล้ำเย้ายวนนี่ล่ะมั้งที่เป็นเสน่ห์ของกาแฟ ขมขื่น.....แต่หอมหวาน สตีฟคิด ก่อนจะกอดรัดร่างเพรียวให้มาแนบชิด

 

มือของเราทั้งสองสัมผัสกันและกัน  ปลดเปลื้องอีกฝ่ายให้เหลือแต่ร่างกายที่เปลือยเปล่า เรากอดรัดแนบแน่น ลมหายใจร้อนของเราทั้งสองสอดประสานกัน

 

ผมจูบไล่ไปบนผิวกายของคุณอย่างถ้วนถี่ ร่างเพรียวบางที่มีกล้ามเนื้อสวยงามนั้นบิดสั่นไหวไปตามอารมณ์พุ่งพล่าน ดวงตาสีน้ำตาลล้ำลึกของคุณที่ทอประกายในเงามืด ฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงปรารถนา ซ่อนอยู่ใต้เงาขนตาที่หรี่ปรือ

 

นิ้วเรียวยาวเกาะกุมช่วงกลางลำตัวของผมไว้อย่างแนบแน่น เคลื่อนไหวรวดเร็วและร้อนรน ก่อนที่อารมณ์ทั้งหมดของผมจะถูกเร่งเร้าให้สูงชัน คุณผลักผมเอนลงแล้วทาบทับ ครอบครองผมไว้ทั้งหมด

 

ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูผมด้วยรอยยิ้มเย้ายวน

"ทำให้ชั้นเป็นของนายสิ........."

 

ร่างสองร่างพัวพันกันอย่างแน่นหนาราวกับว่าเป็นร่างเดียวกัน เสียงหายใจหอบถี่สอดประสาน สอดคล้อง โยกไหว ราวกับจะไร้จุดสิ้นสุด ภาษาและสำเนียงช่างไร้ความหมายในตอนนี้  มีเพียงแต่คำพร่ำเรียกชื่อของกันและกัน


เสียงหอบสั่นของคุณกระซิบพร่ำข้างหูผมอย่างไม่ได้ศัพท์  เราต่างร่ำร้องออกมาด้วยลมหายใจที่เป็นจังหวะเดียวกัน กระชับแน่น หดเกร็ง สั่นไหว ก่อนเราจะถึงจุดสุดท้าย.................. 

กลิ่นอายร้อนร่านของร่างกาย ผสานกับกลิ่นหอมเย้ายวนของกาแฟ ปลายลิ้นผมยังรับรู้รสขื่นน้อยๆจากเรียวลิ้นของคุณที่จูบไล้มา

ล้ำลึก ขมขื่น แต่หอมหวาน  และทำให้เสพติด................ ผมต่างหากที่เป็นของคุณ

ก่อนที่สติพร่าเลือนด้วยความสุขสมของผมจะหน่วงนำให้เข้าสู่นิทรา เสียงคุณกระซิบข้างหูผมอย่างอ่อนโยนว่า

"หลับให้สบายนะ มายกัปตัน"

.
.
.

เช้านั้นผมตื่นขึ้นด้วยความสดใส แม้ที่นอนข้างกายของผมจะไม่มีคุณอยู่ คุณที่ไปทำหน้าที่ภาระยิ่งใหญ่ของตัวเอง แต่สุดท้ายคุณก็จะกลับมาหาผม โอบกอดผมในเวลาที่ผมหลับใหลในนิทรา
.
.
.

แต่สตีฟ โรเจอร์ไม่เคยคาดคิดเลยว่า

.
.
.

หลังจากค่ำคืนยาวนานนั้นที่ผ่านมา.................เขาจะไม่เคยข่มตาให้หลับได้อีกเลย

//////////////////////////////////////////////////

akjdfjdfbhfjhrtg ฟหดเกดกฟเห่ดเาด//ไปซะแล้ว

ปู่เสียสาวแล้วววววววววววววววววว

ในจักรวาฬหลัก(ฟิกอันนู้น)

ตอนที่1: Tension:(Steve/Tony?) (Tony Part)
ตอนที่2:Round 1 (Steve/Tony) (Steve Part)
ตอนที่3:Tony hook(Steve/Tony) (Tony Part)
ตอนที่4: Captain Counter Back (Steve Part)
ตอนที่5: Tony Trap/Traped? (Tony Part)
ตอนที่6:Knock out?(Steve Part)
ตอนที่7: And the winner is.......(Tony Part)

เรื่องนุ้นตอน7แล้วปู่เพิ่งได้จุ๊บ แต่อันนี้ตอนสองปู่ก็.....................อร๊ากกกกกกกก

แต่จะว่าไป ฟิกอันนี้เกิดหลังแต่งงานแล้ว ถือว่าหยวนๆ ฮาาาาาาาา

ปล.1 จขบ.เขียนเรต(นิดๆ)ได้แย้วววววววววว

ปล.2 จขบ.กำลังคิดว่าจะเขียนเรื่องนี้ต่อ แต่คงไม่เกิน5-6ตอนเพราะหมั่นใส้ป๋าในภาคCivil Warมากกกก


โดนถรีบ//ใช้มุกเดิมอีกแล้ว//ถ้าไม่โดนถรีบส่งท้ายบล็อคคงนอนไม่หลับ ฮาาาาาาา

ปล.3 ช่วงนี้จขบ.ดูในแท็ก Avenger กับ SteveXTony แล้วเห็นบล็อคตัวเองอัพเต็มพรืดดดด//แสปม

มันน่าอับอายนักกกก

///////////////////////////////////////////////////////////////

ฝากเพจSuperhusbands  SteveXTony ตามเคย

ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ
http://stonyxcapiron.tumblr.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น