ในที่สุดก็แต่งเสร็จจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ//น้ำตาไหลท่วมบล็อค
ทำท่าแบบป๋าด้วยความปลาบปลื้ม
ฟิกซิลบอนด์(จริงๆ)ที่กว่าจะแต่งจบปาไปนานนัก....ทำไมคู่นี้มันช่างเขียนยากเขียนเย็น ไอ๊ย่ะ....แถมยังไม่มีฉากเรตๆอย่างที่ตั้งใจไว้ตอนแรกอีกตะหาก//ทรุดดดด
ปอลอ ฟิกตอนนี้สปอยเรื่อง Skyfall วายป่วงเลยนะจ๊ะเบบี๋ย์
และถ้าจะให้ดี ตามไปอ่านตอนนี้ก่อน
Think on your sins Raoul Silva/M(relationship) ความสัมพันธ์ฉัน.....oedipus complex ระหว่างซิลวากับมาดาม M
ส่วนตอนนี้ก็จะเป็น.....Think on our sins//ชื่อสิ้นคิดตามเคย ฮาาาาาา
///////////////////////////////////////////////////////////////
Title : Think on our sins
Rate : PG13
Genre : Sad/Angst/Dark
Pairing: Raoul Silva/James Bond,Raoul Silva/M(background),Raoul Silva/Severine(past)
Vers: 007 Skyfall Movie vers.
Title : Think on our sins
Rate : PG13
Genre : Sad/Angst/Dark
Pairing: Raoul Silva/James Bond,Raoul Silva/M(background),Raoul Silva/Severine(past)
Vers: 007 Skyfall Movie vers.
//////////////////////////////////////////////
Think on our sins
".......พอผมพูดคำหนึ่งขึ้นมา ให้คุณบอกคำแรกที่นึกขึ้นได้ในหัว.........."
"นก..."
ในทางจิตวิทยา นกหมายถึงความต้องการที่จะหลุดพ้นจากน้ำหนักหรือภาระที่แบกอยู่ ความต้องการอิสระ ความไม่พอใจในสภาวะที่เป็นอยู่ ซึ่งหากตอบว่า ท้องฟ้า ก็ถือว่าตกเข้ากับดักคำถามของนักจิตวิทยาซึ่งคงเอามันไปแปรเป็นบทวิพากษ์ภูมิหลังสภาวะจิตใจของเขาอย่างสนุกมือ
แต่ไม่ใช่กับเขา ซิลวาคำนวณคำตอบทั้งหมดในหัวแล้วตอบกลับไปด้วยคำที่ไม่บ่งบอกความหมายในด้านลบ แต่ก็ไม่ล่วงล้ำตัวตนแท้จริงของเขาต่อนักจิตวิทยาอย่างชาญฉลาด ในเวลาไม่ถึงช่วงกระพริบตา
คะแนนทดสอบทางวิทยาของเขาครั้งนั้นได้ผลเกือบสุงที่สุดในประวัติการทดสอบเอเจนต์ของ MI6
ไม่รวมถึงคะแนนการประเมินผลในการยิงปืน การประเมินผลทางกายภาพ การประเมินผลทางจิตวิทยา ทักษะ ความสามารถ ความรู้ที่เขาทำได้อย่างยอดเยี่ยม
เขาสมบูรณ์แบบ.............บางทีอาจจะสมบูรณ์แบบเกินไป อย่างที่ M ได้เคยกล่าวไว้
และสิ่งที่มีเกินไป..............มากกว่าความต้องการ..............มักถูกกำจัดทิ้ง
ถูกกำจัดทิ้ง...................
หลังจากนั้นเมื่อเขามีสิ่งใดในชีวิตที่เกินความจำเป็น.............เขาจึงกำจัดมันทิ้งเช่นกัน
ซิลวาลากปลายนิ้วลงบนปลอกคอหนังดำมัน รูปทรงงดงามเรียบง่ายนั้นทำให้เขาพึงพอใจเมื่อมันถูกสวมไว้บนคอระหงของหญิงสาว ดวงตาสวยคมของเธอจ้องมองเขาอย่างแค้นเคืองระคนหวาดหวั่นเมื่อซิลวาปลดเครื่องพันธนาการที่ปิดกั้นเรียวปากของเธอไว้
แล้วแทนที่มันด้วยการจุมพิตหนักแน่นเร่าร้อนที่ทำให้เธอต้องทรุดตัวลงบนพื้นคอนกรีตอย่างหมดแรงแม้มือของเธอจะถูกรั้งไว้ด้วยโซ่เส้นเล็กแต่แข็งแกร่งก็ตาม
"โอ้..............เซเวอรีน ขอโทษที่ต้องควบคุมความประพฤติคุณซักเล็กน้อย" ซิลวากล่าวเสียงเบาราวรู้สึกผิด พลางลูบรอยแผลสีแดงจากแส้บางๆที่เริ่มจางหายบนผิวกายของเธอ "แต่มันจำเป็นน่ะ.........เมื่อคุณไม่ยอมทำตามคำร้องขอของผมนี่นา"
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นด้วยแรงของมือที่บังคับเชิดคาง แล้วจ้องมองแววตาที่เธอเคยบอกตัวเองว่ามันคือความรักด้วยดวงตาเปียกชื้นจากน้ำตา เซเวอรีนหลับตาอย่างขมขื่นเมื่อซิลวาเลื่อนตัวมากระซิบเบาที่ข้างหู
"แค่อีกครั้งเดียวน่า...ที่รัก......ทำเพื่อผม" เขายิ้มนุ่มนวลให้เซเวอรีนก่อนประทับจูบเบาลงที่ข้างแก้ม "นำเขามาหาผม"
ใช่.........นำทาง "เอเจนต์ 007 เจมส์ บอนด์" มาหาเขา......เป็นเป้าหมายอันเย้ายวนที่จะใช้ล่อสุนัขรับใช้คนโปรดของ M.......MI6 เพื่อให้เขาได้บรรลุแผนการณ์ที่วางไว้
จะว่าไปเขาเพิ่งได้ดูผลการประเมินผลอันน่าประทับใจของมิสเตอร์บอนด์เมื่อเร็วๆนี้ ซึ่งเขาไม่รู้จะบอกว่าควรโล่งใจหรือสมเพชตัวเองที่ถูกตามล่าโดยคนแบบนี้ดี
การประเมินผลในการยิงปืน : ไม่ผ่าน
การประเมินผลทางกายภาพ : ไม่ผ่าน
การประเมินผลทางจิตวิทยา : ไม่ผ่าน
ติดเหล้าและสารเสพติด.....แถมยังขัดขืนผู้มีอำนาจเหนือกว่าซึ่งบ่งบอกว่าถูกทรมานเมื่อตอนเด็ก
นี่หรือคือคนที่ M ต้องการให้มาแทนตัวเขา..... มารับมือกับเขาทั้งๆที่ไม่พร้อม.....ทรุดโทรม.....เสื่อมความสามารถและเสี่ยงต่อการเพลี่ยงพล้ำในภารกิจ
นอกจากชื่อ*เจมส์ ที่ดูคล้ายคลึงกับชื่อเก่าของเขาแล้วดูไม่มีอะไรที่ชายคนนี้จะเทียบเท่าเขาได้ซักอย่าง.... ไม่สิ จะว่าไปก็มีเรื่องที่เขาและมิสเตอร์บอนด์ถูก M ทรยศและส่งไปตายอีกอย่างที่เหมือนกัน
เขาชักอยากจะพบชายคนนี้ให้ไวๆแล้วสิ......บางทีเราอาจจะได้เปิดอกพูดคุยประสาพี่ชายน้องชายที่ถูกควบคุมโดย M.....มาดาม? ราชินี? หรือคุณแม่?....เอาเป็นว่าผู้หญิงใจร้ายคนเดียวกันอย่างสนิทสนม
ซิลวาปลดปลอกคอและกุญแจมือจากร่างของเซเวอรีนอย่างเบามือแล้วโอบเธอไว้ก่อนแย้มยิ้ม...............ส่วนเหยื่อแสนงามนี่เมื่อหมดความจำเป็นแล้วค่อยกำจัดทิ้งที่หลัง...............เขาคิดในใจ
.............................................
"007 รายงานตัวพร้อมปฏิบัติหน้าที่"
สตรีสูงวัยยืนนิ่งตัวแข็งเกร็งเมื่อได้ยินเสียงทักจากแขกไม่ได้รับเชิญในยามวิกาล ในคราแรกเธอดูหวาดหวั่นเมื่อได้ยินคำรายงานตัวอันคุ้นเคย แต่สุดท้ายเมื่อตระหนักได้เธอก็กล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นเรียบ
"นายหายหัวไปไหนมา 007"
เธอรู้ดีว่าผู้ที่ล่วงล้ำเข้าถึงตัวเธอได้ในแบบนี้มีอยู่เพียงแค่สองคน.............ไม่สิ ตอนนี้มีเหลือแค่เพียงคนเดียว
"ไปสนุกกับความตาย..... M"
สายลับที่ใครๆต่างคิดว่าตายไปแล้ว เจมส์ บอนด์ เผยร่างออกมาจากมุมมืดของห้องพร้อมแก้วบรั่นดีในมือ
มันทำให้เธอขมวดคิ้ว เหมือน.....เหมือนกันจนเกินไป ระหว่างเจมส์คนนี้และติเอโกคนนั้น....ไม่ใช่แค่ชื่อที่สื่อความหมายคล้ายกันกันแต่รวมไปถึงหนทางชีวิตที่ทับซ้อนกันของทั้งสองคน
ทำให้เธอสะเทือนใจถึงภาพความเหมือนที่สะท้อนให้เธอเห็นถึงบาปที่ตนก่อไว้.....ความผิดที่ทำต่อชายผู้หนึ่งเพื่อปกป้องราชอาณาจักรของเธอ.....ออกคำสั่งที่ทำลายชีวิตของเขาราวกับการเดินเบี้ยบนกระดาน
และมองเกมอันแสนยาวนานนี้จากบนเก้าอี้ของ M อย่างเหนื่อยล้า เมื่อตัวหมากรอบตัวค่อยๆสูญหายไปทีละตัว
แต่การที่บอนด์กลับมาในสภาพที่ยังมีชีวิตทำให้เธอใจชื้นขึ้นอย่างแปลกๆ แม้ว่าสภาพเขาจะดูย่ำแย่กว่าเมื่อสามเดือนที่แล้วแค่ไหนก็ตาม.......เธอสูดหายใจเข้าแล้วเอ่ยคำสั่ง
"ในเมื่อนายเบื่อจะพักร้อนแล้วก็กลับมาทำงานซะ แต่ให้รู้ไว้ว่าตอนนี้นายมีสิทธิ์เทียบเท่ากับเอเจนต์ที่ตายไปแล้ว......." ก่อนบอกให้เจมส์ไปปรับปรุงสารรูปและฝีมือก่อนเข้ารับการทดสอบคัดเลือกเข้าทำงานสายลับอีกครั้ง
"......และสุดท้าย อย่างัดเข้าห้องชั้นอีกล่ะ" M ทิ้งท้ายเมื่อเจมส์ บอนด์ยักคิ้วให้เธอด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าไม่สนใจเท่าไหร่...........
ซึ่งสุดท้าย เขาก็ไม่ได้เหยียบย่างเข้ามาในห้องของเธออีกครั้ง.....แม้ว่าจะไม่ใช่ด้วยเหตุผลว่าเชื่อฟังคำสั่งของเธอก็ตาม
.............................................
คราแรกที่ซิลวาได้พบสายลับมือหนึ่ง....ไม่สิ อดีตสายลับมือหนึ่งจาก MI6 ผู้มีหมายเลขที่เขาเคยต้องการ เอเจนต์ 007 เจมส์ บอนด์ สิ่งที่เขารับรู้ได้ผ่านการมองร่างที่ถูกจับล็อคกุญแจมือไว้กับเก้าอี้
เขาแทบอยากหัวเราะสมเพชตัวเองว่านี่หรือ คือคนที่ M คิดว่าจะตามล่าเขาได้.......สู้ทัดเทียมเขาได้......ทั้งสมรรถภาพร่างกายและจิตใจที่ย่ำแย่จนเทียบเขาไม่ได้แม้ปลายก้อย
หนูอีกตัวที่คุณคิดอยากให้เหลือเป็นตัวสุดท้ายและเลือกมันคือ ชายหนุ่มที่ด้อยความสามารถในการเป็นสายลับจนไม่ผ่านการทดสอบ
M...........บางทีคุณก็อาจแก่เกินจะไปแล้วก็ได้ที่ประเมินและตอบโต้ผมได้แค่นี้.........ซิลวาคิด
"เห็นนายแล้วชั้นรู้สึกเศร้าใจนิดหน่อย.......ดูสิ ว่าผู้หญิงคนนั้นทำอะไรกับนายได้นอกจากคำหลอกลวง"
"เธอไม่เคยโกหกชั้น" บอนด์กล่าวเสียงเรียบ ดวงตาสีฟ้าสดจ้องมองเขาอย่างแข็งกร้าว
อา......ผมคงเข้าใจผิด คุณยังคงเก่งกาจอยู่ในเรื่องการหลอกล่อให้ใครคนหนึ่งหลงเชื่อและทำเพื่อคุณได้ขนาดนี้.......ถึงแม้ว่าเขาจะเฉียดตายจากการที่คุณทำลายความเชื่อมั่นที่มีให้....เช่นเดียวกันกับผม
"ผลการทดสอบที่บิดเบือนทั้งหมดนี่........กับการส่งนายมาทั้งๆที่นายยังไม่พร้อมและเสี่ยงที่จะตาย ยังไม่เรียกว่าโกหกอีกหรือ?" ซิลวากล่าวเสียงนุ่มพร้อมลากเก้าอี้มานั่งพิจารณาร่างของชายเบื้องหน้าอย่างละเอียดละออ
"แม่ของเรานี่ช่างร้ายกาจ" เขาทอดตามองบอนด์อย่างอ่อนโยนพลางคิดสะท้อนภาพอันแสนน่าเวทนาของตนในอดีต
แต่แววตาเย็นเยียบของบอนด์ที่สบกลับมาก็ทำให้เขาถูกดึงกลับมาจากห้วงความคิดแล้วมองมันด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย
สีฟ้าไอซ์บลูที่แข็งกร้าวเหมือนดวงตาของหมาป่า โดดเดี่ยว บ้าคลั่ง และยากที่จะควบคุม ดวงตานั่นทำให้เขาอยากจะลองทำให้เชื่องดู ว่ายังไงดีล่ะ...... ทดลองเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของมัน เหมือนในแบบที่ M ทำ....เพียงแค่เป็นในทางกลับกัน
บางทีเขาอาจจะลองทำให้ชายผู้นี้ยอมจำนน จมดิ่งลงสู่ห้วงปรารถนา อย่างช้าๆ ละเอียดอ่อน นุ่มนวล และเปี่ยมด้วยความต้องการจากตัวเขาเอง... ซึ่งซิลวาคาดว่าการรุกล้ำและครอบครองเมื่อยังมีสติครบถ้วน น่าจะทำให้บอนด์พ่ายแพ้ได้อย่างสมบูรณ์มากกว่าการขู่บังคับหรือใช้ยา
แต่ในครั้งแรกๆก็อาจต้องมีการควบคุมความประพฤติบ้าง เพราะสัตว์ร้ายอาจต้องมีการอบรมด้วยแส้ก่อนที่จะล่อลวงด้วยความหอมหวาน การค่อยๆฝึกฝนให้ยอมสยบนั้นอาจยากและใช้เวลายาวนาน.....แต่ก็ถือว่าเป็นงานที่น่าสนุก
ใครว่าเขามีงานอดิเรกเพียงแค่อย่างเดียวเล่า
ซึ่งอย่างที่ว่า งานอดิเรกต้องเป็นสิ่งที่เราทำเมื่อมีเวลาว่าง ตอนนี้เขามีงานใหญ่ที่ต้องจัดการก่อนจะมีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะลิ้มลองสัมผัสดูไม่ได้
ซิลวาเอื้อมมือไปปลดกระดุมเชิ้ตสีขาวเนื้อบางที่บอนด์สวมอยู่อย่างช้าๆ และมองหาร่องรอยแผลจากการทรยศของM
"ดูนายสิ.........." เขาลากปลายนิ้วลงไปบนรอยแผลนูนบนอกขวา บอนด์หรุบตาลงเมื่อผิวอ่อนไวต่อสัมผัสถูกลูบไล่
"อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยจับชั้นมัด" สายลับหนุ่มกล่าวเสียงเรียบ ซิลวายิ้มบางก่อนขยับมือเลื่อนมาสัมผัสแผ่วไปตามแนวกล้ามเนื้อ "เธอพลาดแล้วล่ะ"
เจมส์ บอนด์ มองชายหนุ่มเบื้องหน้าอย่างไม่เข้าใจ.....ดวงตาสีฟ้าของเขาวูบไหวเมื่อกระดุมเม็ดล่างของเสื้อถูกปลดเปลื้องออกจากรัง
"แน่ใจว่านี่เกี่ยวกับ M?"
เขากล่าวเสียงเบาเมื่อซิลวาไล้นิ้วไปตามผิวเนื้อข้างลำคอ บุรุษผมทองยิ้มหวานก่อนกล่าวเสียงนุ่ม
"ใช่.....เกี่ยวกับเธอ กับชั้น และกับนาย........"
ซิลวาสบมองดวงตานั้นด้วยแววตาวาววามก่อนขยับร่างเข้าใกล้ "เราคือหนูสองตัวที่เหลือรอด.....เราอาจจะ.........กินกันเอง" เขากระซิบเสียงแผ่วเมื่อใบหน้าเลื่อนเข้าใกล้ใบหูชายหนุ่ม "หรือเราอาจจะร่วมกัดกินหนูตัวอื่นด้วยกัน มิสเตอร์บอนด์"
ลมหายใจร้อนที่รดแผ่วข้างหูระหว่างที่มือแกร่งไล้ลงสู่ซอกคอแล้วลูบแผ่ว บอนด์ร่างเกร็งแข็งราวกับถูกสะกดเมื่อมืออีกข้างของซิลวาวางลงบนต้นขาอย่างเบาบาง...............ริมผีปากหนาแตะเฉียดผ่านผิวนุ่มของติ่งหู
อา....เสียดายที่ตอนนี้เวลาใกล้เข้ามาและเขาคงหยุดเล่นสนุกไม่ได้........ซิลวาคิดก่อนถอยร่างออกห่างแล้วยิ้มอย่างยั่วล้อ
"นายคงกำลังคิดถึงบทเรียนเบื้องต้นสินะ......ถูกทำแบบนี้แล้วจะทำยังไง" เขากดปลายนิ้วลงบนผิวผ้ากางเกงสีเข้มแล้วดันต้นขาออกกว้าง บอนด์ที่คล้ายจะเพิ่งรู้สึกตัวว่ามือของเขาสัมผัสที่บริเวณไหนยืดหลังตรงก่อนปรับสีหน้าให้เรียบนิ่ง
"แต่ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกใช่มั้ย?" ซิลวายิ้มบางด้วยแววตาเยาะหยามที่เห็นความหวั่นไหวในดวงตาสีฟ้านั่น....เขาทำให้บอนด์เสียการควบคุมได้........แม้ไม่มากนัก
แววตาของสัตว์ป่านั้นกลับมาอีกครั้ง "ใครบอกนายว่านี่คือครั้งแรก?"
อย่างที่คิด.....คำตอบที่เหมาะสมกับสถานการณ์และน้ำเสียงอวดดีที่ได้รับการฝึกฝนนั้นเป็นไปตามที่เขาคาดไว้
ต้องอย่างนี้สิ ถึงจะน่าสนุก....บางทีหลังจากเรื่องทั้งหมดนี้เขาอาจมีเวลาไล่ล่าหนูอีกตัวที่ดูควรค่าที่จะกัดกินตัวนี้
แต่ต้องหลังจากที่นำพาเขาเข้าไปสู่รัง.....ไม่สิ ปราสาทของราชินีใจร้ายนั่นได้ก่อนน่ะนะ.......มิสเตอร์บอนด์
.............................................
ซิลวาเงยหน้าขึ้นมองแสงไฟที่จัดจ้าเกินจำเป็นของห้องขังที่ทำจากกระจกทรงหกเหลี่ยมรอบกายแล้วยิ้มบาง ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ตอนนี้โน้ตบุคของเขาคงได้ถูกเชื่อมต่อเข้ากับระบบของฐานลับใหม่ของ MI6 เรียบร้อยแล้ว
อย่างที่ว่า......การทำลายป้อมปราการแกร่งที่ทำลายได้ยากต้องเข้าแทรกแซงจากภายใน หลักการง่ายๆที่อาจยากในทางปฏิบัติ แต่ไม่ใช่สำหรับเขา
และอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาเข้ามาเพื่อพิสูจน์บางอย่างให้แน่ใจ บางคำถามที่คาใจเขามาตลอด บางสิ่งที่รั้งให้เขายังไม่ลงมือทำลายองค์กรเก่าแก่ล้าสมัยนี้ทั้งๆที่เขาสามารถทำได้ตลอดเวลา
ซิลวาละสายตาจากลำแสงเบื้องบนเพื่อมองร่างที่ยืนนิ่งอยู่ในเงามืดของห้อง เจมส์ บอนด์ยืนกอดอกเงียบนิ่งมองเขาอย่างไม่วางตา.............
เขาแย้มยิ้มให้ใบหน้าในเงาสลัวนั้นอย่างอ่อนหวาน......จากภาษาทางร่างกายและแววตาที่ส่งออกมาทำให้ซิลวารู้ว่า บอนด์กำลังกลัว
กลัวเขาทั้งๆที่เขาเป็นเหมือนหนูที่ถูกขังอยู่ในกล่องแก้ว หรือหวาดเกรงว่าจะกลายเป็นตนเองที่จะถูกจองจำไว้แบบนี้ในอนาคตกันแน่.... ซิลวาส่งผ่านคำพูดไปในแววตาเยาะหยามที่ทอดมองที่ร่างสายลับหนุ่ม
ขณะที่เขากำลังคิดว่าจะลองกระทำการฆ่าเวลาด้วยการยั่วเย้าภาพสะท้อนของเขาอีกสักหน่อยก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่มีอีกคนเยื้องกรายเข้ามาในห้องคุมขัง
ร่างของบุคคลที่เขาโหยหาด้วยความสิ้นหวังในช่วงเวลาโหดร้ายนั้น ใบหน้าของเธอที่เขาทำทุกอย่างเพื่อให้ได้กลับมามองมันอีกครั้งหนึ่ง
"เอ็มม่า........M.........." ซิลวาผุดลุกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แววตาจับจ้องร่างหญิงชราที่เดินเข้ามาด้วยท่าทางสง่างามราวกับนางพญา ใช่......เธอคือราชินีแห่ง MI6 ที่ทรยศให้เขาตายอย่างไร้ค่าในจีน
คำถามมากมายประดังขึ้นมาในหัวของเขาจนแทบกลั้นไม่อยู่ แต่ซิลวาเลือกที่จะยิ้มและกล่าวคำทักทายด้วยน้ำเสียงขำขัน
"คุณดูตัวเล็กกว่าที่ผมจำได้นะ....มาดาม"
"ชั้นควรจำนายได้ด้วยหรือ?"
"แล้วแปลกใจมั้ยกับการเจอผมอีกครั้ง"
"ก็ไม่เท่าไหร่ ถ้าคิดถึงเรื่องว่านายมันลื่นเป็นปลาไหล"
"นั่นรึเปล่าทีทำให้คุณชอบผม"
"ดูจะยกย่องตัวเองเกินไปนะ"
อา..............เหมือนครั้งเก่า คุณที่เย็นชาราวน้ำแข็งและแข็งกร้าวราวปูนปั้น......คุณที่ต้อนรับผมที่ยับเยินไปด้วยบาดแผลจากการปฏิบัติภารกิจด้วยการมอบงานใหม่ให้อย่างเย็นชา
คุณที่เป็นได้เพี่ยง M ราชินีไร้จิตใจของ MI6...............แต่ยังเร็วเกินไปที่เขาจะถอดใจ
"อย่างที่ผมคิดไว้.....คุณเหมือนเดิมไม่มีผิด" เขาสบตาของเธอเพื่อค้นหาแวววูบไหวของบางสิ่งในดวงตา บางสิ่งที่เขาจะยอมหยุดทุกแผนการณ์ไว้แล้วจบเรื่องนี้ลง"คุณได้สำนึกถึงบาปของคุณมั้ย?"
"ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง" M ตอบเขาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
ซิลวาจ้องมองแววตาสีฟ้าสดอันแข็งกร้าว ดวงตาของคนที่เขาเฝ้าอ้อนวอนให้มาช่วยเขาออกไปจากขุมนรกนั้น ควานหาความรู้สึกอะไรซักอย่างในแววตานั่น.........และถอนหายใจเมื่อคว้าได้เพียงความว่างเปล่า
"ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง?"เขากล่าวเสียงต่ำ "หลังจากที่ผมโดนขังอยู่ 5 เดือน ในคุกมืดเหม็นอับ ผมโดนทรมานทุกวันเพื่อให้คายความลับแต่ผมไม่ปริปากเพื่อปกป้องคุณ........"
"จนทรมานเข้า...ทรมานเข้า สุดท้ายผมก็ถึงได้ตาสว่าง" ซิลวากล่าวอย่างสิ้นหวัง "คุณทรยศผม.........."
และทรยศผมแม้กระทั่งในเวลาที่ผมอยากจะตายไปให้พ้นๆจากโลกนี้เพื่อจบสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง
"แคปซูลยานั่น.....คุณจำได้มั้ย? ผมใช้มันหวังว่ามันจะช่วยให้ผมหลุดพ้นจากตรงนั้นได้....แต่ความตายกลับไม่ต้องการผม"
เขาก้าวเข้ามาประชิดผนังกระจกแล้วมองเธออย่างปวดร้าว "แล้วผมก็รู้ว่ามันต้องการให้ผมกลับมาเพื่อมองคุณอีกครั้ง..........สบตาคุณว่าผมคืออะไรในสายตาคุณ"
"แล้วมันคุ้มกับสิ่งนั้นมั้ย" คุณหลบตาผมแล้วเมินหน้าไปทางอื่น "มิสเตอร์ซิลวา นายจะถูกจองจำไว้ในคุกเบลมาร์ชจนกว่าอัยการจะทำการ..........."
ซิลวาพยายามครั้งสุดท้ายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ชื่อผม.....เรียกชื่อผม....ผมรู้ว่าคุณจำมันได้"
M หันขวับมาพร้อมด้วยแววตาเย็นเยียบ "ชื่อของนายจะถูกลบทิ้งจนหมด ตัวตนของนายทั้งอดีตและอนาคตจะถือว่าไม่เคยมี......และชั้นไม่คิดอยากจะเห็นหน้านายอีกครั้ง"
สิ่งสุดท้ายที่เหนี่ยวรั้งไฟแค้นของเขาไม่ให้ลุกโหมถูกเธอทำลายลงพร้อมชื่อจริงของเขาและตัวตนในความทรงจำ................ ซิลวาคิดอย่างขมขื่นเมื่อ M หันหลังเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
เขาหัวเราะให้ตัวเองราวกับบ้าคลั่ง
ในเมื่อ ติเอโก โรดริเกรซ ไม่มีตัวตน ราอูล ซิลวาก็ไม่คิดว่า M มีความหมายพอที่จะต้องยึดมั่นไว้อีกต่อไป
ผมจะทำลายคุณไปพร้อมๆกับบัลลังค์ MI6 ที่คุณทรยศผมและถวายชีวิตเพื่อปกป้องมันให้พังพินาศ...................เพื่อให้คุณได้สึกนึกถึงบาปที่ได้กระทำไว้
.............................................
หลังจากทำลายทุกอย่างจนราบคาบ
หลังจากที่ไล่ล่ามาจนถึงจุดสิ้นสุดของขอบฟ้า
หลังจากเผาไหม้จนทุกอย่างตกอยู่ใต้เพลิงผลาญของไฟแค้น
ภายใต้หลังคาโบสถ์ผุพัง ซิลวากระชับมือของเอ็มมาบนไกปืนก่อนยกมันขึ้นมาแนบขมับของเขาทั้งสอง มือเย็นเยียบของเธอสั่นเล็กน้อยแต่ไม่มีสัญญาณของการขัดขืน
เขามองแววตาเหนื่อยล้าของเธอแล้วยิ้มขื่น เราทั้งสองคนเหน็ดเหนื่อยจนอยากจบมันลงตรงนี้แล้วใช่มั้ย
"ใช่....มันต้องเป็นที่นี่............มันต้องจบอย่างนี้..................."
ซิลวากล่าวเสียงขาดห้วงจากการหอบหายใจ ปลายนิ้วมือชุ่มเลือดแตะไล่ที่ใบหน้าขาวซีดของเอ็มมาอย่างสั่นเทา
บาดแผลถูกยิงที่ท้องของเธอดูร้ายแรงจนเขาอาจไม่ต้องลงมือ แต่ว่าตอนนี้การจบทุกอย่างลงไปกับผู้เริ่มต้นคงเป็นสิ่งที่เขาต้องการ......และนี่คือโอกาสสุดท้ายที่จะตายด้วยน้ำมือคนที่เขารัก
"ปลดปล่อยเราทั้งคู่ไปด้วยกันเถอะ.....ด้วยกระสุนนัดนี้" ซิลวาโอบกอดร่างเล็กของเธอเข้ามาแนบชิดก่อนหลับตาลง
"ยิงสิ..............จบมันด้วยมือคุณ" เขานึกถึงภาพการพบกันครั้งแรกของเขาและเธอในโบสถ์ซานดิเอโก ทูตสวรรค์ที่มอบชีวิตใหม่ให้เขาที่ตอนนี้จะเป็นมัจจุราจผู้นำพาเขาไปสู่ดินแดนแห่งความตาย
"มีแค่คุณที่ทำมันได้....เอ็มม่า....มีแต่คุณที่สร้างผมขึ้นมาที่จะฆ่าผมได้"
ก่อนที่เขาจะส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อปลายมีดแหลมชำแรกเข้าสู่แผ่นหลัง......ซิลวาหันไปมองชายหนุ่มเจ้าของมีดด้วยแววตาโกรธแค้น
"Last rat standing" เจมส์ บอนด์กล่าวเสียงเย็นชา
เขาทรุดตัวลงบนปลายเท้าของตัวเองมือไขว่คว้าหาร่างของเอมม่าที่ถูกดึงตัวไปไกลจากเขาอย่างสิ้นหวัง
นี่เขาต้องถูกชายคนนี้...........เจมส์ บอนด์ แย่งทุกอย่างในชีวิตไปใช่มั้ย.......ราอูล ซิลวา คำนึงอย่างเลื่อนลอยก่อนโลกทั้งโลกจะดับวูบ
.............................................
Tiago Rodriguez
บอนด์ไล้ปลายนิ้วไปบนผิวหินอ่อนที่ถูกสลักอักษรเป็นแถวยาวบนฝาผนังของศูนย์ MI6 เก่าที่เสียหายจากการระเบิด ตัวอักษรที่เซาะลึกเป็นเงาดำนั้นดูเหมือนจะชัดเจนกว่าตัวอักษรชื่ออื่นๆที่อยู่ตำแหน่งเคียงข้าง
เขามองมันอย่างชั่งใจ........เขาควรจะสกัดมันออกหรือไม่...........หรือควรปล่อยไว้ให้มันเลือนหายไปเองจากความทรงจำ
หลังจากการจากไปของ M คนเก่า การกลับมาทำงานของเขา 007 ภายใต้การบริหารของ M คนใหม่ Q คนใหม่ รวมทั้งอะไรใหม่ๆที่เขาเหมือนจะไปได้สวยแต่ก็คล้ายๆจะไม่ลงตัวนัก
อาจต้องใช้เวลาสักพัก อะไรๆทุกอย่างอาจจะคุ้นเคยมากกว่านี้.....เขาคิดอย่างเหน็ดเหนื่อยก่อนหยิบขวดเหล้าแบนบางที่พกในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาจิบ
เวลากลางวันช่างน่าเบื่อเหลือจะกล่าว บอนด์ก้าวออกมาจากซากปรักพังของตึกเก่าเพื่อมุ่งหน้ากลับห้องพัก ตอนนี้เขาไม่มีภารกิจมากนักเพราะ MI6 ถูกจับตามองจากสื่อในเรื่องของ M และสายลับแปรภักติ์ที่ก่อเรื่อง
ราอูล ซิลวา หรือชื่อจริง ติเอโก โรดริเกรซ อดีตเอเจนต์หมายเลขต้นๆขององค์กรที่เป็นอัจฉริยะทางการเป็นสายลับ................และแน่นอน เมื่อเปลี่ยนข้าง เขากลายเป็นสุดยอดวายร้ายที่เป็นอัจฉริยะทางการทำลาย
แต่คดีนี้มันจบลงไปแล้ว...พร้อมกับการปิดปากของทุกฝ่ายเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าจะมีบางอย่างก่อกวนใจเขาจากผลสรุปของเรื่องนี้บ้าง
M ตายไปอย่างเหน็ดเหนื่อย...อ่อนล้าจากสิ่งที่เธอทำ...สิ่งที่เธอปกป้องมาทั้งชีวิต
"ชั้นทำทุกอย่างพัง...บอนด์" เธอกล่าวก่อนหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า.....จนหมดแรงหายใจ
บางทีเขาและ M อาจแก่เกินไปสำหรับโลกตอนนี้ โลกที่ศัตรูแฝงเร้นกายในซอกหลืบที่ไม่อาจแบ่งแยกประเทศ เชื้อชาติหรือเป้าหมายที่แท้จริง ยากต่อการแยกความเป็นมิตรหรือศัตรู
เขาได้รู้เมื่อพบกับศัตรูในครั้งนี้ อดีตของคนที่เป็นรุ่นพี่ที่เขาดำเนินรอยตาม
อาจไม่มีใครรู้มากนัก แต่เขาได้รู้จักราอูล ซิลวามาก่อนบ้างผ่านการบอกเล่า เปรียบเทียบของ M นานๆครั้งและจากข้อมูลที่เขาเคยเห็นผ่านจากการล่วงล้ำเข้าไปตรวจสอบโน้ตบุคของเธอ
ชายผู้เป็นแบบอย่างที่ควรยึดถือของสายลับ ความสามารถ ความฉลาดเแลียว เฉียบขาดและบ้าระห่ำ คนที่เอ็มม่าเคยพูดถึงบ้างก่อนที่ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อซิลวาถูกส่งไปแลกตัวกับนักโทษหกคนจากรัฐบาลจีน
ก่อนที่เขาจะกลับมาเป็นบาปย้อนหลังที่หลอกหลอนเธอ............ไม่ใช่สิ แม้แต่เขาก็ยังได้รู้สึกเย็นเยียบทุกครั้งที่นึกถึง
"คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความกลัวบ้าง" สาวงามคนหนึ่งเคยเอ่ยถามเขา ตอนนั้นเขากล่าวตอบอย่างเรียบนิ่ง "ทุกสิ่ง"
เธอตอบกลับมาด้วยดวงตาที่ข่มความหวาดผวาไว้
"ไม่ใช่แบบนี้................ไม่ใช่กับเขา.....มิสเตอร์บอนด์"
ก่อนที่เธอจะต้องกลายเป็นซากไร้วิญญาณด้วยน้ำมือของเขาผู้นั้น.............ชายคนเดียวกันกับผู้ที่ทำให้เขาไม่กล้าให้ปืนห่างตัวตลอดเวลา
ร่างของ ราอูล ซิลวา หายไปจากโบสถ์สกายฟอลเมื่อทีมเคลียร์พื้นที่เข้ามารับหลังจากที่เขาแจ้งกลับไปที่ MI6 ในไม่กี่ชั่วโมงถัดมา
ถ้าจะพูดให้ถูกคือว่า.....ตอนนั้นเจมส์ บอนด์ เหนื่อยล้าและเจ็บปวดจากการสูญเสีย M เกินกว่าที่จะตรวจสอบสภาพศพให้ดีว่าชีพจรหยุดเต้นหรือไม่
ซึ่งตอนนี้มันกลับกลายมาเป็นความกลัวเดียวที่เขายังไม่เข้าใจเมื่อจ้องมองความมืดที่ซ่อนอยู่ในซอกหลืบแล้วรู้สึกหวาดผวา
เขารู้สึกเย็นวาบที่รอยกระสุนเหนืออกขวา.............บริเวณที่เขายังจำสัมผัสของซิลวาได้ราวมันไม่เคยจางหาย
.............................................
"คุณครับ พอผมพูดคำหนึ่งขึ้นมา ให้คุณบอกคำแรกที่นึกขึ้นได้ในหัว"
ปืน? : เกมส์
เอเจนต์ ? : เรื่องล้าสมัย
ผู้หญิง ? : เรื่องไร้สาระ
M ? : อืมมมม์ อดีต
ฆาตกรรม ? : งานอดิเรก
นก ? : กรง
พระจันทร์ ? : เลือด
ประเทศ ? : ที่ไหนซักที่
สกายฟอล ? : จุดจบ....ไม่สิ จุดเริ่มต้น
ที่ที่ชั้นจะเริ่มภารกิจใหม่ ตามล่าหนูอีกตัวที่แย่งทุกสิ่งไปจากชั้นยังไงล่ะ//หัวเราะ
.............................................
*เกร็ดเรื่องชื่อ คำว่า Tiago จาก Tiago Rodriguez ชื่อเดิมของ Raoul Silva เป็นคำที่ใช้เรียกนามของ st . James หรือ Jacob ในภาษาสเปน
จาก Variants ของชื่อ Jacob ใน Spanish - Jacob, Jacobo, Jaime, Yago, Diego, Santiago, Iago, Tiago
จริงๆแอบคิดว่าซิลวาน่าจะเป็นคนสเปนมากกว่านะ (เพราะคำว่าRodriguezเป็นนามสกุลที่แพร่หลายในสเปน แปลว่าพลังอะไรประมาณนั้น) เราเลยเอาไปโยงกับโบสถ์ Santiago ให้เป็นสถานที่พบรัก(?)ของซิลวากับเจ๊ M ซะเบยยยยย//ผิดส์
///////////////////////////////////////////////////////////////
จบแบ้ววววววววววววววววววววววว
ฟิกอันนี้จบแบบ.....เพ้อมากกกกก จริงๆอยากให้จบอีกแบบนึงแต่ว่าจขบ.ไร้ความสามารถในการแต่งเรต(และ SM)เลยขอจบแบบเบาๆแต่เพียงเท่านี้ย์ย์
คู่นี้เป็นคู่ที่เรามีฟีลลิ่งมวากกกกกก แต่เขียนไปเขียนมากลายเป็นซิลวากับป้า M แล้วมีคุณบอนด์ประกอบฉากห่างๆยังไงมิยู้วววววว//ทรุด
ทั้งสองหน่อเดินหล่อๆมายิงกบาลจขบ.
จะว่าไปตอนดูสกายฟอลมองความหล่อของป๋าซิลวาไม่ค่อยเห็น แต่ยิ่งเสพไปเสพมา(หลักๆใน Tumblr)ยิ่งเห็นความหล่อเท่น่าโฮกของป๋าแกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไหนจะความหล่อกร๊าวฟีโรโมนพุ่งของป๋าบอนด์อีกล่ะ ตายๆๆๆ จะกลับเรือปู่ป๋าป๋าปู่ได้มั้ยช้านนนนน
ตามด้วยแฟนอาร์ต......ฟิกไม่เรตเราเลยเอามาลงกับรูปวาดให้เรต(นิดๆ)แทนนนน
Old dog and a rat……Who Will Be Eaten?
หมาเคะกับหนูเมะ ใครจะโดนใครกินนนน//ผิดส์
///////////////////////////////////////////////////////////////
อัพเดตลิสสสสสสสสสสสสสสสสสส์
1.ป๋ากับจาร์วิสและMark01
2.ยักษ์เขียวกะน้องเหยี่ยว
3.ตอนสั้นของTangled loop กะจะเขียนความสัมพันธ์เศร้าๆของป๋ากับปู่ที่ความจำเสื่อม
4.Civil warตอนสั้นๆซักตอน แต่เอาแบบว่าผ่านมุมมองของลูกชายสไปดี้
5.แคปซิโคล หรือ Tony/Steve/Coulsonดี ฮาาาาา
6.Bucky/Steve กับ Winter Soldier Love Song 555
7.Loki/Steve(?)
8.Steve/Clint(??)
9.JarvisXJarvis
เพิ่ม(ยังจะเพิ่ม)
10.RPS Chris Evans / Robert Downey Jr. (?)
11.ดับเบิ้ลคริส(เฮ้ยยยยย)
และ
12.ป๋าและดาร์คสตีฟ หึงโหดส์//ผิดมากกกก
13. Jarvis และ/หรือIronmanXTony
รีเควสจากเบบี๋ย์
14.nikey //กิธอร์(ธอร์เคะ?)/ทอมคริส(เฮม)/คริส โรเบิร์ต
15.SD May//ปู่กับจาร์วิส
16.water-melon//ปู่ป๋าแบบหวานๆ
17.PanamaKun//ปีเตอร์เวด ปีเตอร์เมะ เวดเคะ
และ
18.SilvaBond ไม่ก็ 00Silva? หุหุหุ
2.ยักษ์เขียวกะน้องเหยี่ยว
3.ตอนสั้นของTangled loop กะจะเขียนความสัมพันธ์เศร้าๆของป๋ากับปู่ที่ความจำเสื่อม
4.Civil warตอนสั้นๆซักตอน แต่เอาแบบว่าผ่านมุมมองของลูกชายสไปดี้
5.แคปซิโคล หรือ Tony/Steve/Coulsonดี ฮาาาาา
6.Bucky/Steve กับ Winter Soldier Love Song 555
7.Loki/Steve(?)
8.Steve/Clint(??)
9.JarvisXJarvis
เพิ่ม(ยังจะเพิ่ม)
10.RPS Chris Evans / Robert Downey Jr. (?)
11.ดับเบิ้ลคริส(เฮ้ยยยยย)
และ
12.ป๋าและดาร์คสตีฟ หึงโหดส์//ผิดมากกกก
13. Jarvis และ/หรือIronmanXTony
รีเควสจากเบบี๋ย์
14.nikey //กิธอร์(ธอร์เคะ?)/ทอมคริส(เฮม)/คริส โรเบิร์ต
15.SD May//ปู่กับจาร์วิส
16.water-melon//ปู่ป๋าแบบหวานๆ
17.PanamaKun//ปีเตอร์เวด ปีเตอร์เมะ เวดเคะ
และ
18.SilvaBond ไม่ก็ 00Silva? หุหุหุ
///////////////////////////////////////////////////////////////
ฝากเพจSuperhusbands SteveXTony ตามเคย
ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ
http://stonyxcapiron.tumblr.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น