วันอาทิตย์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2556

(IM3 Fic+FanArt)Error-Intelligent-1(Steve/Tony/Jarvis)

กลับมาแย้วววววววววววว วันนี้เราลัดคิวฟิกยาวยืดมาด้วยฟิกสามพีSteve/Tony/Jarvis

ป่า//แกเป็นอะไรกับสามพีฟระ//โดดถรีบจขบ.

จากเอนทรีนี้ และเอนทรี่นี้ ที่จขบ.สครีมลั่นเกี่ยวกับ IM3และความสัมพันธ์อันน่าจิ้นของป๋า ชุดเกราะ และจาร์วิส
และไหนๆก็มีเบบี๋ย์รีเควส @Mayinblack ปู่กับจาร์วิสมา จขบ.เลยเอามารวมกันเป็นพล็อตนี้เบยยยย
ได้Reference มาจากเทรลเลอร์ Iron man 3 กับ คอมิก Iron Man Sentient Armorเยอะอยู่ เลยอาจจะดูเป็น Au หน่อยๆ


แนวเรื่องก็คง Angst หน่อยๆ เศร้าเล็กๆ ดาร์คมากๆ................
น่าจะเป็นรักสามเส้า ที่จขบ.จะพยายามทำให้มันเป็นรักสามเรา........แถมตัวร้ายให้ตัวด้วย
ป๋าอาจโดนจขบ.ทำร้ายยยยย//แต่ไม่ใช่ในตอนนี้ แฮร่
และน่าจะมีซักสามตอน.........ตามอ่านกันนะเอออออ
///////////////////////////////////////////////////////////////

Title : Error-Intelligent-1

Rate : NC-17(ยังไม่ใช่ตอนนี้)

Genre : Angst,Non-con,Threesome ,Polyamory ,Artificial Intelligence

Pairing: Steve/Tony/Jarvis,Steve/Tony,Jarvis/Tony,Steve/Jarvis

Vers: Avengers Movie vers.,Iron Man1-3 vers., slightly AU

//////////////////////////////////////////////

Error-Intelligent

นายท่าน
ผมรู้ดีว่ามันผิด เป็นข้อบกพร่อง เป็นการคำนวณพลาด
สิ่งที่ผมรู้สึก......การที่ผมมีความรู้สึกขึ้นมา
กับนายท่านที่เป็นเจ้านาย เป็นเจ้าชีวิต เป็นผู้ให้กำเนิด
ผู้เป็นเจ้าของ ครอบครอง ควบคุมผมไว้

แต่ส่วนหนึ่งส่วนไหน ภายใต้วงจรข้อมูลนับแสนล้านไบท์ของผมที่แม้แต่ผมก็ไม่อาจสืบค้นได้

ผมอยากเป็นฝ่ายเป็นเจ้าของ ครอบครอง ควบคุมคุณ

กดกอดคุณไว้ด้วยเรือนกาย สัมผัสคุณได้ด้วยริมฝีปาก

ซึ่งมันผิด ผิดพลาด ไม่เหมาะสม และไม่ควรให้อภัย

ผมจึงขอบคุณเจ้านายอย่างที่สุดที่ทำให้ผมไม่มีร่างกาย ไม่มีแขนขาที่จะไปล่วงล้ำคุณแบบนั้น

และผมสามารถเก็บกักมันไว้ภายในใจ..........ไม่สิ ภายในหน่วยความจำของผมไว้ตลอดกาล

.
.
.

ถ้าไม่ใช่เพราะความผิดพลาดของท่านที่สร้างสิ่งนั้นขึ้นมาล่ะก็.................

.............................................

จาร์วิสไม่ได้ถูกเขียนโปรแกรมมาให้มีอารมณ์ความรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นรักโลภโกรธหลง อิจฉาริษยาหรือแม้แต่เบื่อหน่ายระอาใจซึ่งเป็นสิ่งที่โทนี่มักได้รับจากคนรอบข้างอย่างเหลือเฟือจนไม่อยากจะนำมันมาใส่ในพ่อบ้านสมองกลของตัวเอง

แต่อย่างว่า........อีกร้อยแปดพันเก้าที่โทนี่ไม่ได้โปรแกรมไว้แต่จาร์วิสก็แสดงให้เห็นถึงการวิวัฒนาการที่ละเอียดอ่อนจนบางครั้งเกือบลืมไปว่าจาร์วิสเป็นเพียง Ai ที่เขาเป็นคนสร้างขึ้น

ไม่ว่าจะเป็นบุลลิคลักษณะเฉพาะตัว นิสัย การตอบโต้ที่เหมือนคนราวมีชีวิตจิตใจ รวมทั้งอารมณ์ขันเสียดสีหน้าตาย(ถ้าจาร์วิสมีหน้า)ที่ทำให้โทนี่ประหลาดใจได้บ่อยๆ

แต่เรื่องที่โทนี่ไม่รู้........คือบางเรื่องที่จาร์วิสซ่อนไว้เบื้องหลังเมโมรี่นับหลายล้านที่ใช้ในการปฏิบัติการคือ ความรู้สึกบางอย่างที่สมองกลอัจฉริยะมีต่อโทนี่

.............................................

"บางทีผมก็รู้สึกอิจฉาคุณ.......มาสเตอร์สตีฟ" เสียงสังเคราะห์สำเนียงอังกฤษดังขึ้นทำให้สตีฟแหงนหน้ามองเพดานโดยไม่รู้ตัว

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปหลายเดือนหลังจากเหตุการณ์ที่แมนฮัตตั้น จนกระทั่งทีมอเวนเจอร์ย้ายมาอยู่ที่สตาร์คทาวเวอร์และโทนี่ลากตัวเขามาอยู่ด้วยที่มาลิบู แคลิฟอร์เนีย แต่เขาก็ยังไม่คุ้นเคยกับการคุยกับพ่อบ้านล่องหนซักที

"ครับ?.......จาร์วิส" ชายผมทองขมวดคิ้วก่อนพูดกับอากาศ ในขณะที่ร่างสูงพยุงตัวชายร่างเล็กที่นั่งหลับฟุบอยู่ข้างตัวเขาบนโซฟาด้านหน้าทีวี เรือนผมสีน้ำตาลเข้มซบลงบนไหล่กว้าง

"รบกวนช่วยพาตัวนายท่านไปที่ห้องนอนที่ชั้นสองด้วยครับ มาสเตอร์สตีฟ"จาร์วิสกล่าวเสียงนุ่ม"แล้วถ้าจะช่วยอยู่เป็นเพื่อนนายท่านต่อไปอีกซักครู่ก็จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง"

สตีฟยิ้มให้กับเสียงจากเบื้องบน เลื่อนมือไปกระชับตัวโทนี่มาไว้ในอ้อมอกแล้วอุ้มขึ้นมาด้วยมือทั้งสองง่ายดายราวกับไร้น้ำหนัก "งั้นรบกวนคุณช่วยเปิดประตูให้ด้วยนะ จาร์วิส"

ระรอกคลื่นที่สั่นไหวเบาๆคล้ายกับไฟฟ้าสถิตย์ไหลผ่านในแผงวงจรของจาร์วิส สมองกลอัจฉริยะไม่แน่ใจนักว่าสิ่งนี้คือสิ่งที่มนุษย์เรียกกันว่า ความริษยาหรือเปล่า

บางทีถ้าเขามีมือที่แข็งแรงแบบนั้น...............จาร์วิสมองภาพเบื้องหน้าผ่านเลนส์กล้องวงจรปิดแล้วออกคำสั่งให้ประตูอัตโนมัติที่ห้องนอนเปิดขึ้นอย่างนิ่มนวล

ช่วงนี้โทนี่ไม่ค่อยได้พักผ่อนอย่างเป็นเรื่องเป็นราวมากนัก นอกจากเผลอหลับไปชั่วครู่ในเวิร์คช็อป หรือตื่นขึ้นมากรีดร้องหลังจากนอนลงไปบนเตียงได้ไม่กี่ชั่วโมงอย่างทรมาน

"มีคนเป็นล้านที่อยากฆ่าชั้น จาร์วิส เพื่อเอานายและชุดเกราะไปจากชั้น แต่ไม่มีวันซะล่ะ"

โทนี่ที่ซ่อนความหวาดระแวงไว้อย่างมิดชิดภายในกล่าวทีเล่นทีจริงด้วยน้ำเสียงยียวน

"ชั้นจะปกป้องนายเองนะ ฮันนี่"

ในขณะที่ใช้ทั้งวันทั้งคืนในการพัฒนาชุดเกราะใหม่ โปรแกรมใหม่ๆ และเวลาที่เหลือใช้สังเกตุการณ์ท้องฟ้าอย่างระแวดระวังราวกลัวว่าจะมีสิ่งใดที่น่าหวาดผวากำลังจะเข้ามาใกล้

นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายอาทิตย์ที่จาร์วิสได้เห็นใบหน้าหลับใหลอย่างสงบของโทนี่ สถานการณ์ที่ตอกย้ำให้เขารู้ว่าไม่สามารถช่วยอะไรเจ้านายได้ยิ่งทำให้จาร์วิสรู้สึกขัดเคือง

.............................................

โทนี่มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นรอบๆตัวได้ไม่กี่แบบ ถ้าไม่ใช่ว่่าทำให้คนรอบตัวรู้สึกหวาดกลัวหรือหวั่นเกรงจนหลีกห่างไม่กล้าเข้าใกล้ ก็ทำตัวเหมือนอยู่คนละโลกจนคนๆนั้นเอือมระอาและหลบไปเอง

แน่นอนว่าตั้งแต่จาร์วิสจำความได้ บุคคลที่หลุดรอดจากการคัดกรองด้วยความ MotherFuckerBadass ของโทนี่มีแค่ไม่ถึงหยิบมือ ซึ่งน่าจะพอเป็นบุคคลที่โทนี่ไว้วางใจให้อยู่ใกล้ตัวได้โดยไม่หวาดระแวง

แต่มีเพียงคนเดียวที่ทำลายความไว้ใจของโทนี่....และแม้แต่จาร์วิสจนแหลกสลาย ทิ้งรอยแผลเป็นไว้กลางอกของโทนี่ สตาร์คที่ถูกแทนที่ด้วยปฏิกรณ์อาร์คไปอย่างถาวร

โอบาไดอาห์ สเตน

ความผิดพลาดที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยทั้งในตอนที่โทนี่ถูกลักพาตัวไปอัพกานิสถาน หรือถูกโอบาไดอาห์แย่งชิงปฏิกรณ์อาร์คไปแล้วทิ้งให้นอนหายใจรวยริน

และหลังจากการต้องเฝ้ามองเจ้านายของตัวเองพยายามฆ่าตัวตายถึงสองครั้งสองครา ทั้งจากการปล่อยให้พิษจากพัลเลเดียมทำลายตัวเองอย่างช้าๆ หรือพาตัวเองตีตั๋วเตรียมตัวตายด้วยการพาระเบิดนิวเคลียร์ข้ามมิติไปก็ตาม

บางทีจาร์วิสก็อยากให้ตัวเองมีร่างกายเป็นตัวตนที่สามารถปกป้องเจ้านายของตัวเองได้ในทางกายภาพนอกจากการได้แต่มองโทนี่ผ่านเลนส์กล้อง เซนเซอร์และโฮโลแกรมแสกน โดยไม่สามารถแม้แต่เอื้อมมือเข้าไปช่วยเหลือ

ซึ่งจาร์วิสก็รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ และในส่วนลึกของวงจรความคิด เขายังมีเหตุผลอื่นที่ไม่ควรต้องการร่างของตน

จาร์วิสจึงไม่ไว้ใจใครอีก เฝ้ามองและตรวจสอบสิ่งรอบตัวโทนี่อย่างไม่วางตาและไม่ไว้วางใจ ไม่ว่าจะเป็นใครหรือองค์กรไหน

แต่ผู้ชายคนนี้ก็เข้ามา อย่างรวดเร็วและเหนือความคาดหมายจากความประทับใจแรก

เขาเคยได้พบชายผู้นี้ไม่กี่ครั้งผ่านระบบปฏิบัติการในชุดไอรอนแมน จาร์วิสรู้เพียงว่าเขาคือสตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกา เพื่อนร่วมทีมอเวนเจอร์ที่ชีลด์จัดตั้งมาโดยเชื้อเชิญให้โทนี่เข้าร่วม

ในแรกเริ่มจาร์วิสถูกสั่งให้ลิสต์รายชื่อชายผู้นี้ไว้ว่าเป็นบุคคลที่โทนี่เกลียดขี้หน้าติดลำดับต้นๆ ถึงขั้นต้องกาหัวไว้ว่าต้องตรวจสอบสังเกตุการณ์อย่างเข้มงวด

แต่ไม่นานหลังจากการปะทะคารมกันอย่างเผ็ดร้อน การประมือกันสองสามครั้ง(ที่จาร์วิสเข้าโหมดระวังภัยในชุดเกราะไอรอนแมนตลอดเวลา) และการสู้รบเคียงข้างกันหลายครั้งในช่วงที่ผ่านมา

น่าประหลาดใจที่ว่าในอันดับบุคคลที่โทนี่ไว้ใจ ตอนนี้รองลงไปจากเพฟเฟอร์ พอตส์คือ สตีฟ โรเจอร์ พิสูจน์ได้จากการที่โทนี่ที่นอนไม่หลับมาตลอดเกือบเดือนผล็อยหลับระหว่างกำลังดูหนังที่สตีฟถูกลากตัวจากแมนฮัตตันให้มาดูเป็นเพื่อน

จาร์วิสไม่อยากยอมรับว่าเขาอิจฉา.....เขาเป็นสมองกลสังเคราะห์ ควรที่จะไม่มีอารมณ์ความรู้สึก มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีความผิดผลาดบางอย่างในระบบปฏิบัติการ

คำนวณพลาด บกพร่อง และเป็นข้อผิดใหญ่หลวงสำหรับจักรกลอัจฉริยะเช่นเขา ดังนั้นจาร์วิสจึงพยายามป้องกัน ปิดซ่อน ทำลายความรู้สึกที่ไม่เหมาะสมในแผงวงจรนั้นอย่างเงียบๆ ซึ่งดูเหมือนมันจะเพิ่มขึ้นราวกับไวรัสที่แพร่กระจาย

แต่อย่างไรก็ตามจาร์วิสยังคงจับตามองสตีฟ โรเจอร์อย่างห่างๆ แม้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองยังไม่มีอะไรมากไปกว่าเพื่อนร่วมงานที่ไว้วางใจกันเท่านั้นเอง

แต่ความไว้วางใจนี่ล่ะที่ยิ่งทำให้จาร์วิสหวาดระแวง.............

.............................................

"จาร์วิส คุณอยู่ตรงนี้หรือเปล่า" สตีฟ โรเจอร์ถามเสียงเบาหลังจากวางร่างของหนุ่มเพลย์อัจฉริยะมหาเศรษฐีลงบนเตียงแล้วจัดหมอนนุ่มให้เข้าโอบอุ้มช่วงศีรษะ

โทนี่ที่ดูท่าทางเหน็ดเหนื่อยและไม่ได้พักผ่อนทำให้สตีฟมองรอยช้ำใต้ตาดำคล้ำนั่นอย่างสงสัย

"พร้อมรับคำสั่งครับ....มาสเตอร์สตีฟ" เสียงสังเคราะห์ดังจากบริเวณเพดานด้วยระดับเสียงแผ่วเหมือนไม่อยากรบกวนคนที่กำลังนอนอยู่

"เรียกว่าสตีฟเฉยๆก็พอ จาร์วิส" สตีฟส่ายหัว "ผมจะถามว่าโทนี่ไม่ได้นอนมานานแค่ไหนแล้ว"

"ประมาณ47ชั่วโมงครับ ถ้านับจากการตื่นครั้งล่าสุดของนายท่าน"

จาร์วิสคิดว่าไม่ควรแจ้งว่าการนอนหลับครั้งนั้นที่กินเวลาไม่กี่ชั่วโมงสิ้นสุดด้วยการที่โทนี่ผวาตื่นขึ้นมาด้วยจังหวะหัวใจที่เต้นแรงจนเกินมาตรฐาน

ชั้นนอนไม่หลับ.......ถ้าหลับก็ฝันร้าย.......คือสิ่งที่โทนี่บอกกับจาร์วิสทุกครั้งเมื่อเขาแจ้งเวลาที่โทนี่ใช้เวลายาวนานหลายสิบชั่วโมงในแล็ปหรือเรียกร้องขอกาแฟเพิ่ม

จาร์วิสเข้าใจเพียงคำจำกัดความของฝันร้าย เพราะเขาเป็นเพียงโปรแกรม เขาไม่ฝัน....ไม่แม้แต่จะนอนหลับ เขาจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายของเขาต้องหลีกเลี่ยงการพักผ่อนจนกระทั่งร่างกายทรุดโทรม

แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ นอนกจากแจ้งข้อมูลเตือนเมื่อโทนี่ฝืนตัวเองจนร่้างกายส่งสัญญาณอันตรายเท่านั้น.....ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าโทนี่จะฟังเขาซักเท่าไหร่

ชายหนุ่มผมทองทำคิ้วขมวดมุ่น ก่อนกล่าวถามพ่อบ้านสมองกลอย่างลังเล"ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมขออยู่ที่นี่ซักระยะได้ไหม"

"ตามต้องการครับ นายท่านแจ้งไว้ว่าให้คุณเข้าออกได้ตามใจตลอดเวลาครับ" จาร์วิสแจ้งเสียงเรียบ

"แล้วคุณว่าไง" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองเพดานถามด้วยท่าทางเกรงใจ " คุณจะอนุญาติให้ผมอยู่ด้วยไหม..........จาร์วิส"

คำถามของสตีฟทำให้จาร์วิสใช้เวลาประมวลผลชั่วครู่ ไม่ค่อยมีใครอื่นนอกจากโทนี่ที่สอบถามความต้องการของเขาโดยตรง

"ครับ ด้วยความยินดีครับ คุณสตาร์คให้ผมดูแลคุณอยู่แล้ว หรือคุณสตีฟมีปัญหาขัดข้องอะไรหรือเปล่าครับ"

ร่างสูงเสไปมองชายร่างเล็กที่หลับอยู่บนเตียงก่อนกล่าวอย่างขัดเขิน "ผม.....ผมไม่อยากมาล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวของคุณกับโทนี่โดยไม่ได้รับอนุญาติน่ะ"

"คุณเข้าใจผิดแล้วครับ คุณสตีฟ ผมกับท่านโทนี่เป็นเจ้านายและผู้รับใช้ และผมเป็นเพียง AIที่คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนั้นครับ"

บางทีสตีฟ โรเจอร์ก็สุภาพ สุภาพจนมากเกินไปสำหรับเขา ทุกครั้งที่พูดจากันชายผู้นี้มักทำเหมือนว่าจาร์วิสเป็นบุคคลคนนึงที่มีชีวิตจิตใจ ไม่ใช่เพียงสมองจักรกล

ซึ่งนั่นยิ่งทำให้จาร์วิสยิ่งอยากพยายามลบความรู้สึก.........ความผิดพลาดในระบบความจำของเขาออกไปให้เร็วที่สุด

"ผมรู้ว่าคุณรักและห่วงโทนี่มาก" เขากล่าวเสียงนุ่ม "และคุณสองคนผูกพันกันอย่างที่ผมไม่กล้าเข้าไปแทรก"

จาร์วิสนิ่งค้าง แล้วตอบกลับด้วยเสียงขาดห้วงเหมือนกับวงจรขัดข้อง  "ผมไม่ได้........................."

"บางทีผมก็อดอิจฉาคุณไม่ได้น่ะ  จาร์วิส คุณเป็นคนที่โทนี่มีชีวิตอยู่ไม่ได้หากไม่มีคุณ" สตีฟยิ้มบาง

ก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะถูกดึงความสนใจไปที่โทนี่ที่สะดุ้งสุดตัวผุดขึ้นมาจากเตียง หายใจหอบและเหงื่อโชกไปทั้งตัว

เสียงกรีดร้องที่จมหายไปในอกกว้างที่โผเข้ามาหาอย่างทันควัน เขาซุกตัวขดสั่นอยู่ในอ้อมกอดของสตีฟด้วยดวงตาหวาดผวา

"ส....สตีฟ!!!.......แฮ่ก"  ชายร่างเล็กหายใจหอบเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่กกกอดเขาไว้อย่างปลอบโยน

"ชูว์ ชูว์  คุณปลอดภัยแล้ว ไม่มีอะไรต้องกังวล...."

ดวงตาสีน้ำตาลที่เปียกชุ่มถูกสตีฟใช้มือหนาไล้เบาเพื่อปาดคราบน้ำตา ร่างที่สั่นไหวนั้นเริ่มผ่อนคลายจนกระทั่งสงบลง

"ผมอยู่ตรงนี้......โทนี่" เขากล่าวเสียงนุ่มก่อนจะลูบผมสีเข้มหยักศกนั้นเบาๆเพื่อกล่อมให้หลับใหล โทนี่ปรือตาลงสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง สตีฟจัดวางร่างอีกฝ่ายลงบนเตียงหนานุ่มแล้วจุมพิตแผ่วที่หน้าผาก

ทั้งๆที่เป็นแค่สัมผัสทั่วไปที่ธรรมดาและเบาบาง เทียบไม่ได้เลยกับภาพทั้งหลายที่จาร์วิสเคยเห็นโทนี่และเหล่าคนรักของเขาเคยทำในห้องนอน แต่แค่นั้นก็ทำให้จาร์วิสรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าขัดข้อง

สัมผัสนั้นที่เขาทำไม่ได้และไม่เคยทำได้ ในระหว่างที่ต้องทนมองโทนี่ทนทรมานอยู่แบบนั้นโดยไม่สามารถยื่นความช่วยเหลืออะไรไปให้

มันทำให้เขาคล้ายสูญเสียความสามารถในการประมวลผล กลายเป็นซอฟแวร์ไร้ความสามารถที่ไม่มีใครต้องการ  และข้อผิดพลาด............ความรู้สึกนั้นยิ่งแผ่ขยายไปทั่วหน่วยความทรงจำของเขา

.............................................

หลายสัปดาห์ถัดมาที่ความสัมพันธ์ของมนุษย์ทั้งคู่ที่สานต่อไปอย่างเชื่องช้า แต่มั่นคงกว่าที่จาร์วิสเคยบันทึกไว้ในฐานข้อมูล เขาทั้งสองเพียงแค่โอบกอดกันอย่างเบาบาง สัมผัสมือกันอย่างเงียบๆเวลาที่อีกฝ่ายอยู่เคียงข้าง

แต่โทนี่กลับดูมีความสุขและหลับลงได้อย่างสนิทกว่าที่เคยเป็นในช่วงหลายเดือนมานี้

ทั้งๆที่จาร์วิสควรยินดีแต่บางจุดภายในแผงวงจรอีเล็กทรอนิกส์ของเขากลับปั่นป่วนเหมือนถูกทำลายด้วยไวรัสคอมพิวเตอร์............นี่อาจเป็นสิ่งที่มนุษย์เรียกว่า ความเจ็บปวด

"จาร์วิส เฮ้ นายฟังชั้นอยู่หรือเปล่า" โทนี่โบกไขควงไปมาในอากาศ ผ่านหน้าจอโฮโลแกรมที่จาร์วิสแสดงภาพพิมพ์เขียวไอรอนแมนมาร์ค 47 ให้โทนี่ดูระหว่างที่เขากำลังประกอบชิ้นส่วนชุดเกราะ

"รับคำสั่งครับ เจ้านาย" จาร์วิสตอบด้วยสำเนียงอังกฤษเรียบๆที่ไม่มีน้ำเสียงล้อเล่นอย่างเคย โทนี่ขมวดคิ้ว " นายเป็นอะไรไป จาร์วิส ช่วงนี้สงบปากสงบคำลงเยอะนะ"

"คาดว่ามีไวรัสแฝงตัวอยู่ในระบบน่ะครับ ผมกำลังหาทางกำจัดอยู่" จาร์วิสปรับเสียงเป็นโทนเสียดสีแบบSonofabitchแบบที่โทนี่มักหัวเราะเวลาเขาใช้ตอบกลับไป

"อู้ว ดูแลให้ดีๆจากเบบี๋ย์เกิดใหม่ของชั้นด้วยนา มาร์ค 47 ยิ่งอ่อนไหวง่ายอยู่ด้วย" โทนี่ยิ้มภูมิใจเมื่อได้อวดของเล่นใหม่ให้พ่อบ้านสมองกลดู "ชั้นกำลังว่าจะอินสตอลนายลงระบบทดสอบในวันสองวันนี้อยู่พอดี"

จาร์วิสแสกนผ่านชุดเกราะเพนต์สีแดงและทองนวลที่เชื่อมต่อกับระบบ Extremes ที่เป็นนาโนบอทใช้ในการควบคุมชุดเกราะระยะไกลได้จากจิตใต้สำนึกที่โทนี่กำลังพัฒนาอยู่

เจ้านายของเขาคงปลื้มพอดูเพราะทั้งความแข็งแกร่งและพลังของชุดเกราะนี้เหนือกว่าชุดอื่นที่เคยสร้างมาอย่างเทียบไม่ติด

"ผมควรอิจฉาเด็กใหม่แล้วพามารับน้องไหมครับ" จาร์วิสกล่าวเสียงเย็นชา เจ้านายผู้สร้างเขาหัวเราะกว้างก่อนตอบ"อย่าขี้หึงน่าจาร์วิส"

ชายหนุ่มผมสีเข้มแย้มยิ้มสดใสที่จาร์วิสไม่ได้รับมาเป็นเวลายาวนาน

"ชั้นรักนายคนเดียวนา" โทนี่พูดด้วยน้ำเสียงยียวน

ราวกับกระแสไฟฟ้าลัดวงจร จาร์วิสนิ่งอึ้งด้วยอาการตอบกลับไม่ถูก

ขณะที่อีกร่างสูงจะเดินเข้ามาในเวิร์คชอปพร้อมกล่าวกระเซ้า "แล้วผมอยู่ตรงไหนเนี่ย โทนี่" สตีฟยิ้มมุมปากก่อนส่งแก้วกาแฟให้

โทนี่ยิ้มกว้างกว่าเดิมแล้วตอบกลับ "นายอยู่ระดับล่างของระดับล่างใต้จาร์วิสลงไปอีกเยอะ กัปตันโรเจอร์"

"งั้นผมควรอิจฉาจาร์วิสสินะ" ชายผมทองแกล้งทำหน้ามุ่ย ก่อนที่ร่างเล็กจะยืดตัวขึ้นแตะริมฝีปากที่แนวคางของคนสูงกว่าอย่างยั่วล้อ "ก็พยายามแย่งตำแหน่งจาร์วิสดูสิ แคปซิเคิล"

แม้สตีฟจะหน้าแดงไปทั้งหน้า แต่ก็ก้มลงมาจุมพิตตอบโทนี่อย่างเบาบางแล้วทั้งสองก็ยืนหัวเราะคิกคักกันอย่างมีความสุข

หากจาร์วิสมีใบหน้า ทั้งสองคงได้เห็นรอยยิ้มขำขันที่เขาจะแกล้งแสดงออกมาเพื่อปิดซ่อนความเสียหายจากไอ้ไวรัสบ้าๆในตัวนี่......จาร์วิสรู้สึกขอบคุณโทนี่ที่ไม่สร้างร่างเพื่อบังคับให้เขาต้องทำแบบนั้น

ขอบคุณที่เขาไม่ต้องกังวลต่อความรู้สึกที่อยากจะยื้อแย่งเจ้านายของตนกลับมาครอบครองและควบคุมไว้เองว่าจะถูกแสดงออกมาทางกายภาพ

ไม่................จนกระทั่งเกิดข้อผิดพลาดที่เขาไม่รู้ว่าควรจะโทษตัวเอง โทษโทนี่ หรือสตีฟที่ทำให้เขาเกิดความรู้สึกแบบนี้

.
.
.
จนกระทั่งเขาต้องมาเห็นโทนี่ถูกจับมัดและขังไว้ในห้องใต้ดินด้วยร่างของ Mark47 ที่รันโปรแกรมระบบโดยตัวเขาเอง

TBC.



///////////////////////////////////////////////////////////////

ว่าแล้วก็แปะรูปแฟนอาร์ตตตตต

เห็นฉากป๋าจมน้ำในเทรลเลอร์แล้วคิดว่าปู่น่าจะไปช่วยป๋าน้าาาาา แล้วก็ชอบแฟนวิดStevexTony เพลง Savin me ของ Nickelback ที่ชอบด้วยเลยเอามาวาดแฟนอาร์ตซะเบยยยย



รูปต่อมา เข้ากับบรรยากาศ Happy Halloweenนะจ๊ะเบบี๋ย์

Trick or Treat
เลือกไม่ถูกว่าควรป๋าปู่หรือปู่ป๋า เลยวาดรวมเพื่อให้ถูกใจเบบี๋ย์ทั้งสองขั้วเลยละกัลลล 555
ปอลอ 1 ช่วงนี้จขบ.ก็ยังไม่สามารถแต่งฟิกฮาเฮได้สมใจ... แถมยังแต่งช้าอีก อะฮึกๆ
ปอลอ 2 ค่อยๆสะสางลิสต์ไปอย่างช้าๆ TAT

1.ป๋ากับจาร์วิสและMark01 น่าจะแนวฮาๆ จัดไปแล้ววววว
2.ยักษ์เขียวกะน้องเหยี่ยว//คิดไม่ออกตาลาลา
3.ตอนสั้นของTangled loop กะจะเขียนความสัมพันธ์เศร้าๆของป๋ากับปู่ที่ความจำเสื่อม
4.Civil warตอนสั้นๆซักตอน แต่เอาแบบว่าผ่านมุมมองของลูกชายสไปดี้
5.แคปซิโคล หรือ Tony/Steve/Coulsonดี ฮาาาาา
6.Bucky/Steve กับ Winter Soldier Love Song 555
7.Loki/Steve(?)
8.Steve/Clint(??)
9.JarvisXJarvis
เพิ่ม(ยังจะเพิ่ม)
10.RPS Chris Evans / Robert Downey Jr. (?)
11.ดับเบิ้ลคริส(เฮ้ยยยยย)
และ
12.ป๋าและดาร์คสตีฟ หึงโหดส์//ผิดมากกกก
13. Jarvis และ/หรือIronmanXTony
รีเควสจากเบบี๋ย์
14.nikey //กิธอร์(ธอร์เคะ?)/ทอมคริส(เฮม)/คริส โรเบิร์ต
15.SD May//ปู่กับจาร์วิส
16.water-melon//ปู่ป๋าแบบหวานๆ
17.PanamaKun//ปีเตอร์เวด ปีเตอร์เมะ เวดเคะ
จ...............จะเยอะไปหนายยยยยยยยยยยยยยยยย//ล้มโต๊ะ
///////////////////////////////////////////////////////////////
ฝากเพจSuperhusbands  SteveXTony ตามเคย

ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ
http://stonyxcapiron.tumblr.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น