(Tangled Loops:4) Lodged #1+แฟนอาร์ตป๋าต๊าก

ต..............ตอนสุดท้าย(แต่ไม่ท้ายสุด)มาแว้ววววววว

ตอนสุดท้ายยาวมวากกก ต้องแบ่งเป็น2พาร์ทเลย oTL

ดราม่าสี่เศร้าเคล้าน้ำตา(?) สี่คู่ Tony/Loki,Tony/Steve,Thor/Loki,Thor/Steve

 ปอลอ NC17 เรตนิดนึงนะจ๊ะ

ตอนเก่าๆจ้ะ

Tangled Loops : Prologue

Tangled Loops : 1 : Lust

Tangled Loops : 2 : Love?

Tangled Loops : 3 : LOST

///////////////////////////////////////////////////////////////

Title :Tangled Loops-4 : Lodged #1

Rate : NC17

Genre : Drama/Romance/sad

Pairing: Tony/Loki,Tony/Steve,Thor/Loki,Thor/

Vers: Avengers Movie vers.+Comic หน่อยๆ

///////////////////////////////////////

Lodged

ใต้ท้องฟ้าที่มัวหม่นราวอาทิตย์ดับแสง มืดครึ้มจนมองแทบไม่เห็นภาพเบื้องหน้า  สายฝนซัดกระหน่ำลงมากระทบผื้นผิวโลหะบุบเบี้ยวที่เครื่องยนต์ภายในส่งควันกรุ่นออกมาตามรอยแตกร้าว

ชายในเกราะเหล็กนอนแน่นิ่ง จ้องมองมัจจุราชชุดสีครามที่ยืนอยู่เบื้องหน้าด้วยแววตาเจ็บปวด ชุดเกราะสีแดงที่ถูกทำลายจนยับเยินเผยให้เห็นแหล่งพลังงานจักรกลบนร่างกายที่บอบช้ำ

ปฏิกรณ์อาร์คส่งแสงสีฟ้าอ่อนแรงเจียนดับ สะท้อนแสงจากนัยน์ตาเย็นเยียบของชายผมทองที่ก้มตัวลงมาเอื้อมมือแตะต้นกำเนิดแสงนั้นแผ่วเบา ก่อนจะบิดมือหมุนเพื่อถอดสลัก

ถอดสลักปฏิกรณ์อาร์คที่ทำให้หัวใจเขายังทำงานได้ออกไป  เพื่อให้เขาหัวใจหยุดเต้น..............หรือก็คือการฆ่าเขาทิ้งนั่นเอง

ริมฝีปากแห้งผากเอ่ยออกมาอย่างยากเย็น.............

"รออะไรอยู่ล่ะ กัปตัน"

เขากล่าวเสียงแหบแห้งผ่านปอดที่เจ็บร้าวจนแทบหายใจไม่ออก

"มันเป็นของนายอยู่แล้วนี่ มาเอามันไปเลยสิ"

ทั้งหัวใจ........และวิญญาณ.........ของโทนี่ สตาร์ค

................................

เราชนะแล้ว................ในที่สุด เทพสายฟ้า ธอร์ โอดีนซัน รำพึงในใจ

ชัยชนะครั้งนี้ได้มาอย่างง่ายดายในเวลาอันแสนสั้น และจบลงอย่างเสียหายน้อยมากหากเทียบกับการอาละวาดครั้งล่าสุดของโลกิก่อนหน้านี้

อาจเป็นเพราะคราวนี้โลกิ ลอเฟย์ซันไม่มีกองทัพใหญ่ร้ายกาจ ไม่มีอาวุธร้ายแรงที่ทำลายล้างโลกได้

หรือแค่ว่าในครั้งนี้เทพมุสามิได้ใส่ใจจะทำลายล้างโลกมากเท่าสิ่งอื่นที่เขาอยากทำลายให้ย่อยยับ

ทำลายหัวใจของข้า..........ของคนรอบตัวข้าให้พังทลาย

ธอร์พาร่างใหญ่ของตนก้าวเข้ามาในส่วนตึกพยาบาลของหน่วยชีลด์ ภายในห้องสีขาวสว่างจ้า เสียงหายใจผ่อนยาวเป็นจังหวะดังผสานกับเสียงเครื่องกลไกช่วยชีวิต บนเตียงสีขาวปรากฏร่างชายผู้หนึ่งนอนเหยียดยาวราวหลับไหล โดยมีอีกบุคคลที่เกาะกุมมืออย่างห่วงใยอยู่ที่ข้างเตียง

เจ้าชายแห่งแอสการ์ดกล่าวเสียงเบา

"โทนี่.............."

แล้วแววตาสีน้ำตาลอ่อนโยนเมื่อครู่ก็ฉายแววโกรธเกรี้ยวใส่ผู้มาเยือน ร่างเล็กล่ำสันที่เต็มไปด้วยบาดแผลนั้นเคลื่อนตัวมาขวางกั้นไว้ราวกับไม่อยากให้ธอร์แตะต้องร่างที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง

"นายมาทำไม.............."

โทนี่ สตาร์คพ่นเสียงกร้าวลอดไรฟัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยแผลช้ำนั้นจ้องมองชายร่างใหญ่ตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง

"ข้าแค่อยากมาเยี่ยมสตี............มาเยี่ยมกัปตันอเมริกา" ธอร์ก้มหน้าพูดด้วยความเศร้าหมอง

เหมือนจะยิ่งทำให้ชายเบื้องหน้ายิ่งพุ่งพล่าน โทนี่ผุดลุกขึ้นแล้วใช้มือข้างที่เหลือจากการเข้าเผือกยันชายร่างยักษ์ให้ออกห่างจากร่างที่เขาหวงแหน ร่างของเทพยดาตาสีฟ้าผมสีทองที่หลับไหลอย่างสงบ

"อย่าเข้ามาใกล้ ทุกอย่างมันเป็นเพราะนาย เป็นเพราะนายกลับมาที่นี่ เป็นเพราะไอ้น้องชายบ้าๆของนาย ความแค้นงี่เง่าอะไรของนายสองคนพี่น้องที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน กลับไปซะ"

บุรุษเหล็กอยากจะตะโกนให้ลั่นห้องแต่ต้องข่มกลั้นไว้

"ข้าขอโทษ........." เทพสายฟ้ากล่าวอย่างรู้สึกผิด แต่ร่างเล็กก็ยังระเบิดอารมณ์ต่อด้วยความกราดเกรี้ยว ก่อนคว้าคอเสื้อชายร่างใหญ่ตรงหน้า

"เป็นเพราะนาย สตีฟถึงต้องเป็นอย่างนี้ " แววตาสีน้ำตาลลุกโชนด้วยความโกรธเกรี้ยว

เพราะข้าที่ไม่แน่ใจในความรู้สึก และดึงสตีฟมาข้องเกี่ยวกับวงเวียนความเคียดแค้นของข้า............แต่ก็ไม่ใช่เพราะเจ้าทำให้ชายผู้นี้ต้องเจ็บปวดหรอกรึ

ก่อนที่เจ้าของดวงตาสีฟ้าวาวโรจน์จะจ้องกลับอย่างเข้มกล้าไม่แพ้กัน

"แต่ที่สตีฟเลือกทำอย่างนี้ก็เพราะรักเจ้าไม่ใช่รึ" เสียงต่ำกล่าวเสียดแทง

โทนี่ที่ถูกสิ่งที่เขารู้แต่หลบเลี่ยงมาตลอดตอกย้ำลงที่กลางอก

ใช่............มันไม่ใช่ความผิดธอร์แต่เพียงคนเดียว เขาก็เป็นฝ่ายผลักไสให้สตีฟออกห่างด้วยตัวเอง และเป็นเพราะเขาอีกเช่นกันที่ทำให้สตีฟเลือกที่จะทำลายตนเอง

ในการต่อสู้ที่เขาพ่ายแพ้กัปตันอเมริกาอย่างสิ้นเชิง ด้วยไม่อาจตัดใจทำร้ายศัตรูผู้คุ้นเคยตรงหน้าลงได้...........แม้รอดจากตรงนี้ไป เขาก็ยังต้องตายอยู่ดี

ณ เสี้ยววินาทีก่อนที่เขาจะถูกปลิดชีพด้วยเงื้อมมือของคนที่เขารัก ตอนที่หัวใจจักรกลของเขาถูกดึงออกไปจากร่าง และกำลังจะถูกทำให้แหลกสลาย

ปฏิกรณ์อาร์คในมือชายผมทองก็ฉายแววลงในดวงตาคู่นั้น แสงอ่อนแรงทาบทับบนดวงตาสีฟ้า.......ที่แววตาเย็นชาของมนต์สะกดกำลังจางหาย

ร่างนั้นสั่นเทาและกระตุกเกร็งอย่างเจ็บปวด สตีฟต่อสู้ขัดขืนการควบคุมอยู่ภายใน ก่อนจะตัดสินใจทำบางอย่างที่โทนี่ก็มิได้คาดคิด

สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกา ส่งปฏิกรณ์อาร์คกลับคืนสู่ร่างเบื้องหน้า

ก่อนคว้ามืออ่อนแรงของไอรอนแมนขึ้นมา จุมพิตแผ่วเบาที่ผิวเหล็กกล้า แล้วกดฝ่ามือนั้นให้ปล่อยแสงออกมาทำร้ายตนเอง

............................

หลังจากการสู้รบจบลง ธอร์ที่แทบจะไม่ได้ออกแรงเพราะน้องชายมิได้ขัดขืนต่อสู้ กลับยื่นมือให้จับกุมด้วยสีหน้ายิ้มยวน.............ราวกับเป็นเพียงเรื่องเล่นสนุกของเทพมุสาแต่เพียงเท่านั้น

เขาและสตีฟถูกนำตัวส่งมารักษาพยาบาลอย่างเร่งด่วน โทนี่บอบช้ำไปทั้งกาย แต่ก็ไม่เจ็บปวดเทียบเท่าเมื่อได้รู้อาการของอีกฝ่าย

อาการภายนอกของกัปตันอเมริกาไม่มากกว่าเขาเท่าไหร่ แต่ความบอบช้ำทางสมองและจิตใจนั้นมันมากกว่า

จากการยิงระเบิดแสงเข้าหาตนเองโดยตรง รวมทั้งการโดนควบคุมจิตใจที่กระทบกระเทือนสมอง

แม้ร่างกายจะรักษาตัวเองได้อย่างรวดเร็วจากเซรั่มซูเปอร์โซลเดอร์ แต่ภายในนั้นกลับไม่ได้ถูกเยียวยา

เกือบสองสัปดาห์ที่ผ่านมา.............สตีฟ โรเจอร์ กัปตันอเมริกา หลับไหลไม่ยอมตื่น เหมือนกับกับครานั้นที่เขาหลับไหลอยู่ในน้ำแข็งขั้วโลก

จะกระตุ้นด้วยยา กระแสไฟฟ้า หรือกรรมวิธีทางวิทยาศาสตร์สารพัดที่ทางชีลด์ทดลองดูก็ไม่ได้ผล........... สตีฟไม่ฟื้นขึ้นมา

..............................

"ข้าจะพาโลกิกลับแอสการ์ด"

ธอร์ โอดีนซันทิ้งคำพูดไว้ หลังจากได้ยืนมองใบหน้าหลับใหลของสหายรัก.............ที่เกือบจะเป็นที่รักของเขายาวนานราวต้องการร่ำลา

"แม้หากครั้งนี้ท่านพ่อจะประหารน้องชายข้าก็จะไม่ขัดข้อง.................เพราะหากอยู่ที่นี่ต่อไป ข้าอาจพลั้งมือประหารโลกิด้วยมือข้าเสียเอง" เสียงต่ำลอดไรฟันอย่างเคียดแค้น

ก่อนจะหันหลังเดินจาก โดยมุ่งหน้าพาแรงโทสะไปหาต้นเหตุของความเลวร้ายทั้งมวลที่ถูกคุมขังไว้ในสตาร์คทาวเวอร์

โทนี่มองตามร่างใหญ่ที่เหมือนจะพุ่งไปทำลายทุกสิ่งเบื้องหน้าชั่วครู่ ก่อนหันมามองร่างของชายผู้นอนสงบอยู่บนเตียงพยาบาลสีขาว

คนที่เขายอมทำทุกอย่างให้แพขนตาสีทองนั้นลืมตา ตื่นขึ้นมาพูดคุยกับเขาอีกครั้ง แม้ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการหลับไหลครั้งนี้...................ในขณะที่เวลาของเขาเองก็กำลังลดลงเรื่อยๆ

ใบหน้างดงามอ่อนโยนนั้นหลับใหลอยู่ในนิทรา ราวกับว่าต้องการลืมเลือนทุกเรื่องโหดร้ายในโลกความจริง หลับลึกจนแม้จุมพิตด้วยรักก็ไม่อาจทำให้ตาสีฟ้าใสนั้นตื่นขึ้นมามองเขา............

ก่อนที่โทนี่จะฝังรอยจูบบางเบาที่ริมฝีปากนุ่มเบื้องหน้าแล้วก้มลงหลั่งน้ำตาอย่างปวดร้าว

..............................

ประตูเลื่อนอัตโนมัติบานแกร่งในห้องคุมขังใต้ดินของสตาร์คทาวเวอร์เปิดออกอย่างช้าๆ เสียงเครื่องกลโลหะซับซ้อนเคลื่อนไหวเพื่อเปิดให้ชายร่างใหญ่ก้าวเข้าไปสู่ภายในห้องมืดสลัว

ธอร์ โอดีนซัน เหยียดสายตามองร่างผอมบางที่ถูกยึดไว้ด้วยเครื่องพันธนาการที่ดูราวกับเครื่องทรมานนักโทษ

สตาร์คโกรธแค้นจนแทบฆ่าโลกิทิ้งได้ ถ้าไม่ใช่ว่าถูกเขาหยุดไว้ด้วยกำลัง และสัญญาไว้ว่าจะจัดการเอง

โลกิ ลอฟีย์ซันส่งสายตายั่วเย้ามาผ่านดวงตาสีเขียว สายตาที่เผาให้โทสะของเขาแรงกล้า

"ข้าก็คิดถึงท่านเช่นกัน ท่านพี่" เขาคงได้ยินคำหวานยั่วโทสะที่ร่ายออกมา หากโลกิไม่ได้ถูกปิดปากไว้

"ข้าจะพาเจ้ากลับแอสการ์ด โลกิ ไปรับโทษทัณฑ์ที่เจ้าก่อไว้ให้สาสม"

เทพสายฟ้ากล่าวเสียงต่ำ แต่โลกิกลับทำท่าทางทีบอกว่า "ก็แล้วไง" ให้จิตใจเขาต้องคุกรุ่น

ด้วยความโกรธแค้น ธอร์กระชากที่ปิดปากออกมา ก่อนจะบีบมือที่แข็งราวเหล็กกล้าเค้นคอชายร่างบางไว้ กล่าวถามอย่างกราดเกรี้ยว

"โลกิ เจ้าทำไปเพื่อสิ่งใด เจ้ายังไม่สาแก่ใจอีกหรือกับสิ่งที่เจ้าทำ"

เทพมุสาร่ายมนตร์ด้วยเสียงหวานนุ่ม " ท่านยังไม่รู้อีกหรือพี่ชายข้า......หรือต้องรอให้โลกนี้เหลือท่านเพียงคนเดียวแล้วถึงจะเข้าใจ"

"ข้าทำลายทุกสิ่งของท่าน ทุกของรักของท่าน ทุกคนรอบตัวของท่านให้สิ้น เพื่อให้ท่านอยู่โดดเดี่ยว"

แววตาสีเขียวสว่างวับวาวในความมืดสลัว ธอร์จ้องตอบกลับด้วยแววตาโกรธแค้น แต่หากต้องหยุดนิ่งเพราะร่างบางเบื้องหน้าโน้มใบหน้ามาใกล้จนริมฝีปากบางแตะที่ไรเคราร้อนผ่าว

"ให้ท่านต้องเหลือข้าแค่เพียงคนเดียว มีข้าแค่เพียงคนเดียว เป็นของข้าแค่เพียงคนเดียว"

ก่อนที่ริมฝีปากบางเย็นเยียบจะประกบลงบนเรียวปากหยักอย่างยั่วเย้า

"และรักข้าเพียงแค่คนเดียว"

ความเย็นที่เร่าร้อนถูกจุดขึ้นภายในใจของเทพสายฟ้า เขาสับสนกับความรู้สึกภายใน ความร้อนที่สุมแน่นในใจที่ดูจะคล้ายความเคียดแค้น.....แต่อีกความรู้สึกที่เขาพยายามปิดไว้เหมือนจะคุกรุ่นขึ้นมา

"เจ้าคิดอย่างนี้กับข้าได้ยังไง โลกิ เราเป็นพี่น้องกันนะ"

"ข้าก็แค่เด็กถูกเก็บมาเลี้ยง....มิได้มีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับท่านแม้แต่น้อย" แววตาสีเขียวจ้องมองอย่างยวนยั่ว

"และข้าก็รู้ถึงสายตาของท่านที่มองข้า"

ก่อนจะประทับจูบล้ำลึกอีกครั้ง ปลายลิ้นบางที่ชำนาญรุกไล่สู่ความร้อนภายในเรียวลิ้นของผู้เป็นพี่ชาย ปลุกความปรารถนาที่ซ่อนไว้ให้ลุกโชน

"สายตาเร่าร้อนนั้นหาใช่เพียงความเคียดแค้นมิใช่หรือ ท่านพี่"

TBC.

///////////////////////////////////////

ตัดจบได้ค้างมาก

ปอลอ พาร์ทอีกครึ่งที่เหลือ Thorki เซอร์วิสเต็มสตรีม

เฮ่ย

แล้วนี่ตีฟจบแค่จูบแค่นั้นน่ะเรอะ?

ปอลอ แปะรูปแฟนอาร์ตตตตตตต

ไปดูเจ๊ดาวเปิดตัว Iron Man3 ที่งาน Comic Con แล้วฟินมวากกกกก

Tony Stark in Stark’s Expo 2012(?)

ป๋าแบบว่าาาาาาา โทนี่ สตาร์คมากมากมากกกกก

เลยวาดอย่างไวด้วยแฟนเกิร์ลพาวเวอร์ 555

รูปเต็มๆ ฮิฮ๊างมากอะไรมาก

รักป๋านะจ๊ะ จะคอยติดตามชมยันป๋าเล่นไม่ไหวอ่ะ ฮาาาาา

ปอลอ 2 ช่วงนี้จขบ.ขยันวาดแฟนอาร์ตแฮะ

ปอลอ 3 ก็มันไม่มีมุกแต่งฟิกอ้ะะะะะะว์ เรื่องนี้จบแล้วก็ยังไม่รู้จะเขียนอะไรต่อดี(นอกจากครอบครัวหื่นฮาเฮ) งึมมมมม

ปอลอ 4 รับรีเควสดีมั้ยยยย?

///////////////////////////////////////

ฝากเพจSuperhusbands  SteveXTony ตามเคย

ไปทำtumblr มาด้วย 555 เอาไว้สกรีมตีฟต๊ากต๊ากตีฟเฉพาะกิจ ว่างๆก็ไปฟอลโล่กันได้นะ เลิฟๆ

http://stonyxcapiron.tumblr.com/